Basisschool
Mijn moeder werkt op de basisschool waar ik als kind op zat. Dat deed ze toen ook al, trouwens. Meestal had ik daar geen problemen mee – ik vond het erg leuk om van haar te leren lezen en schrijven. Dat ze, toen ik elf was, met een groep collega’s ooit de Smurfenhouse opvoerde voor de hele school, vond ik wat minder. Maar over het algemeen is het best een goede ervaring geweest.
Ook nu profiteer ik nog wel eens van haar juffrouwschap. Zo breng ik wel eens een bezoekje aan mijn oude school. Grappig is het om te zien dat het gebouw, dat in mijn kinderkoppie zo enorm leek, eigenlijk heel klein is. Net als de stoeltjes en tafeltjes in de lokalen.
Bizar is het om in de grote hal van de school te staan als volwassen mens. Als ik daar sta, denk ik gelijk aan de Kinderboekenweek. Op die plek organiseerde de plaatselijke boekwinkel namelijk ieder jaar een kinderboekenmarkt. Daar keek ik altijd reikhalzend naar uit: van mijn moeder kreeg ik wat guldens in mijn hand gedrukt, zodat ik zelf een zoektocht kon beginnen naar het perfecte boek. En daar werd ik keer op keer intens gelukkig van.
Nu ik op de redactie weer druk bezig ben met de Kinderboekenweek, krijg ik zin om weer eens een bezoekje te brengen aan mijn oude school. Zouden ze in 2015 nog steeds die jaarlijkse boekenmarkt organiseren? Ik zal mijn moeder vragen of ik binnenkort eens langs mag komen. Dan kan ik het gelijk vragen.
Anouk Abels
Hoofdredacteur Boekenkrant
anouk@boekenkrant.com
