Eenzame geniën
Als ‘gewoon’ mens had ik altijd een vrij romantisch beeld van schrijvers: dat ze eenzaam opgesloten in een studeerkamertje nachtenlang op hun meesterwerk zitten te zwoegen. Sinds ik bij de Boekenkrant werk, heb ik het geluk gehad om meerdere schrijvers te kunnen vragen naar hun schrijfproces. Toen kwam ik erachter dat het er in werkelijkheid vaak heel anders aan toegaat: uitspraken als ‘Die plotwending was een idee van een vriendin’ of ‘Zonder mijn redacteur was ik er nooit uitgekomen’ zijn niet ongewoon.
Het idee dat boeken rechtstreeks voortkomen uit het hoofd van eenzame geniën, heb ik dus inmiddels wel bijgesteld. Dat neemt niet weg dat dat proces nog steeds heel interessant kan zijn: zo schreef Lineke Breukel onlangs een boek samen met haar online volgers (zie de Boekenkrant van deze maand!). En vanochtend vertelde Mirjam Oldenhave, die je van de Mees Kees-serie kunt kennen, mij dat zij voor haar boeken weleens kinderen om input vraagt. ‘Een jongetje stelde voor om een struik als personage te nemen! En zijn klasgenoten dachten, ja natuurlijk, Struik. Die vonden dat helemaal niet raar,’ aldus Mirjam. Zo zie je maar, boeken worden vaak juist leuker als je er met meer mensen aan werkt. Kom je ook nog eens dat studeerkamertje uit.
Mirjam Mulder
Redacteur Boekenkrant
mirjam@boekenkrant.com
