Van roes naar rouw
Het zou een understatement zijn als ik zei dat ik me nooit verveel als hoofdredacteur van de Boekenkrant. Het aansturen van een redactie is spannend, enerverend, maar soms ook stressvol. Ik ervoer dan ook een lichte cultuurshock toen ik vrijdagmiddag opeens niet achter mijn computer zat, maar in een café met een glas wijn in mijn hand.
Het heerlijke Haagse festival Crossing Border werd geopend met een borrel waarbij zowat het hele boekenvak aanwezig was. Ik kletste wat met uitgeverijen, kwam oude vrienden tegen en ontmoette nieuwe mensen. Vervolgens kon ik in de avond genieten van een aantal prachtoptredens. Ik mocht het jasje aanraken dat Elly de Waard ooit stal van David Bowie, en ik hoorde hoe Frans van Deursen de schitterende poëzie van Leo Vroman op muziek zette.
Ik zat dan ook op een roze wolk op de weg terug naar huis. Totdat ik, eenmaal thuisgekomen, de televisie aanzette en zag wat er in Parijs was gebeurd. De tweede shock van de dag kon niet meer verschillen van de eerste. Mensen die net zo’n heerlijke avond hadden als ik, waren aangevallen en vermoord. Mijn roes van blijdschap werd bruut verstoten door rouw. Inmiddels zijn er een aantal dagen verstreken en leert de wereld langzaam om te gaan met dit verdriet. En ik? Ik weet dat ik vandaag weer met de redactie aan de slag ga. Dat ik morgenavond met vriendinnen in een café heb afgesproken, waar ik zal gaan genieten, zonder toe te geven aan angst. Met een glas wijn in mijn hand.
Anouk Abels
Hoofdredacteur Boekenkrant
anouk@boekenkrant.com
