Lezen in het donker
Of ik nu mijn tanden aan het poetsen ben, wacht op de pizzabezorger of geen zin heb om met vriendlief mee te kijken naar Studio Sport; als ik bezig ben in een goed boek, ben ik op ieder verloren moment aan het lezen. Helaas is dat niet het geval met De bazaar van boze dromen, de verhalenbundel van Stephen King die ik voor de Boekenkrant aan het lezen ben. Begrijp me niet verkeerd: het is een heerlijk boek. Maar lezen in de avond? Mij niet gezien.
Het leuke van deze King-bundel is dat hij zo ongelofelijk divers is. Of je nu van sciencefiction, thrillers of drama houdt: voor iedereen is er wel een verhaal in dit boek te vinden. Maar dat maakt het juist zo gevaarlijk. Op iedere bladzijde kan immers plots een typisch horrorverhaal beginnen, zoals alleen King ze schrijft. Neem het verhaal ‘Mijl 81’, over een auto die onschuldige voorbijgangers opvreet. Of ‘Rotjoch’, waarin de koning van de horror het klaarspeelt om je doodsbang te maken voor een irritant jochie met een propellor op zijn petje, wiens verschijning fatale gevolgen heeft. En tsja: als ik in een verlaten, donker huis zulke passages voor de kiezen krijg, verander ik in no time in een paranoïde wrak.
Toch kan ik oprecht zeggen dat ik van De bazaar van boze dromen aan het genieten ben. Ik ga er dan ook een enthousiaste recensie over schrijven. Al duurt het wel even voordat ik het boek uit heb – zeker nu het buiten steeds vroeger donker wordt…
Anouk Abels
Hoofdredacteur Boekenkrant
anouk@boekenkrant.com
