Hoogtepunten en mottenballen
Hoewel we nu allemaal vooral vooruitkijken naar het voorjaar, is december ook de maand om terug te blikken op het afgelopen jaar. Zo woonde ik in maart voor het eerst het Boekenbal bij, al had ik toen nog geen idee dat dat voor mij qua evenementen het hoogtepunt van het jaar zou worden. Het lijkt alweer een eeuwigheid geleden, een ander leven bijna, hoe we rebels doch stijlvol gekleed samenkwamen in de Amsterdamse Stadsschouwburg. Handen schudden was toen al uit den boze, maar van de anderhalvemeterafstand-regel had nog niemand gehoord.
Als het gaat om boeken, zou mijn hoogtepunt weleens de roman kunnen zijn die ik op dit moment aan het lezen ben: Het leven speelt met mij van David Grossman. Ik las nog niet eerder een boek van deze Israëlische schrijver, en was meteen erg positief verrast door zijn schrijfstijl. Hij neemt je volledig mee in de gedachten van de hoofdpersoon, die het verhaal van haar oma en haar moeder vertelt. De personages worden tot leven gebracht met een psychologisch vernuft dat je niet vaak tegenkomt. Mijn favoriete zin tot nu wordt uitgesproken door de excentrieke oma van de vertelster, die met een accent spreekt: ‘Ach welja, (…) oma wordt uit mottenballen gehaald.’
Laten we hopen dat we het jaar 2020 gauw in de mottenballen kunnen stoppen.
Fijne feestdagen gewenst!
Mirjam Mulder
Redacteur Boekenkrant
mirjam@boekenkrant.com
