Geef mij maar boeken
Pas geleden werd een Belgische bibliotheek na 150 jaar ontdekt. De droom van elke boekverzamelaar. Ik weet nog goed hoe ik als kleine boekenwurm wegdroomde bij de reusachtige bibliotheken van kastelen. Later als ik groot ben, dacht ik, dan wil ik ook boekenkasten tot het plafond, een ladder en heel veel boeken.
Veel boeken kwamen er in de loop van de jaren. Een authentieke bibliotheek zoals uit mijn dromen was moeilijker te realiseren. Onze boekenkast is groot, maar niet zó groot. Terwijl ‘mijn’ planken steeds voller raakten, moest mijn vriend eraan geloven dat ‘zijn’ planken overgenomen werden. Stilzwijgend eigende ik mij de hele kast toe en werd het volgens hem tijd dat ik eens zou opruimen, in het kader van ‘ontspullen’.
Zo gezegd, zo gedaan, zou je zeggen. Maar voor een boekenliefhebber als ik valt dat niet mee. Met enige tegenzin ging ik aan de slag, maar al gauw kreeg ik de smaak te pakken. Een veelgelezen en afgekloven exemplaar van Jip en Janneke kon ik natuurlijk niet weg doen, maar met al die boeken uit de categorie ‘ooit in de kast terechtgekomen, nooit gelezen en ga ik ook nooit lezen’ zou ik best iemand anders blij kunnen maken. Dat dat weer ruimte voor nieuwe boeken betekent, heb ik er maar niet bij gezegd.
Janneke Blok
Redacteur Boekenkrant
janneke@boekenkrant.com