Michael Vey lijkt een doodnormale jongen. Hij gaat naar de middelbare school, heeft een beste vriend en is stiekem verliefd op het mooiste meisje van de school. Michael heeft echter een geheim, iets wat zijn moeder hem op het hart drukt verborgen te houden. Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan.
Gevangene van Cel 25 is het eerste boek in een vierdelige serie geschreven door Richard Paul Evans. Het verhaal speelt zich af in het Amerikaanse Idaho en op het eerste gezicht lijkt het een veelvoorkomende formule in young adult-literatuur te volgen. Michael Vey is het sympathieke hoofdpersonage, maar wordt gepest vanwege zijn lengte en zijn Gilles de la Tourette. Michael heeft een loyale beste vriend, genaamd Ostin, die zorgt voor de nodige humor en nerdiness in het verhaal. Natuurlijk mag het knappe meisje niet ontbreken – in dit geval is dat Taylor de cheerleader. Ondanks de grote verschillen tussen Michael en Taylor hebben ze toch iets met elkaar gemeen: ze hebben beide elektrische krachten. Michael kan stroomstoten afgeven en Taylor kan mensen ‘resetten,’ waardoor ze vergeten waar ze mee bezig zijn. Michael, Taylor en Ostin vormen samen de elektroclan. De problemen beginnen wanneer ze erachter komen dat er meer elektrokinderen zijn.
Verhalen in het young adult-genre zijn tegenwoordig erg populair, maar kunnen op den duur saai worden: keer op keer worden dezelfde elementen opnieuw gebruikt. Voor mij vormt Gevangene van Cel 25 echter een uitzondering. Het verhaal volgt op het eerste gezicht een veelvoorkomende young adult- formule, maar bevat een aantal unieke aspecten. Ten eerste is er het Gilles de la Tourette-syndroom van Michael. Nog nooit eerder ben ik dit tegengekomen in boeken, laat staan bij young adult. Michael weet er met humor mee om te gaan, wat het verhaal origineel en fris maakt. Ten tweede zijn de elektrische krachten die de kinderen hebben goed uitgedacht en geloofwaardig. Er wordt genoeg tijd besteed aan uitleg over de verschillende krachten en hoe ze werken.
Het zijn echter de personages die het boek echt origineel maken; de stereotypes die vaak voorkomen in dit genre zijn hier nergens te bekennen. Evans’ hoofdrolspelers zijn niet altijd heldhaftig en ze maken niet altijd de goede keuzes, waardoor ze geloofwaardig overkomen. Het verhaal is meeslepend, vol met actie en op sommige momenten zelfs ontroerend. Dit laat maar weer zien dat eerste indrukken misleidend kunnen zijn. Don’t judge a book by its cover!
Boekgegevens
Richard Paul Evans, Michael Vey, Gevangene van Cel 25, vertaling: Astrid Staartjes, Uitgeverij Kluitman, ISBN 978 90 206 4921 5 (€ 10,00)
Dit artikel verscheen eerder in de Boekenkrant, editie december 2014.
