Viveca Sten (1959) is juriste en woont met haar man en drie kinderen in Stockholm. Haar familie brengt al sinds 1917 de zomers door op het eiland Sandhamn, onderdeel van de scherenkust voor Zweden, waar haar boeken zich voornamelijk afspelen. Midzomernachthitte is het vijfde deel in de Sandhamn-reeks.
Tijdens Midzomer, een feest dat uitgebreid wordt gevierd in Zweden, is Sandhamn, het grootste eiland voor de scherenkust, druk bezet met feestende jongeren van het vasteland.
Nora Linde, een vaste eilandbewoonster, woont sinds ze gescheiden is in het huis van haar overleden buurvrouw Signe. Haar oude huis is verkocht aan Jonas Sköld, die er na zijn scheiding met zijn dochter Wilma is komen wonen. Jonas en Nora hebben een relatie gekregen en zijn gelukkig, totdat het noodlot tijdens de midzomerfeesten toeslaat.
De zestienjarige puber Victor Ekengreen wordt in een bosje langs een afgelegen strandje dood aangetroffen. Wilma, de veertienjarige dochter van Jonas, komt ’s avonds niet thuis op de afgesproken tijd en is de volgende dag nog steeds vermist. Rechercheur Thomas Andreasson, een jeugdvriend van Nora, komt op het eiland om de dood van Victor te onderzoeken. Binnen de vriendenkring van Victor heeft iedereen zijn eigen versie van het gebeuren, veelal gebaseerd op vage herinneringen vanwege overmatig alcohol- en drugsgebruik. Al snel wordt duidelijk dat Victor vermoord is. Maar door wie en waarom? En waar is Wilma? Heeft zij iets met de dood van Victor te maken? Aan Thomas de ondankbare taak om te gaan wroeten in het leven en de families van deze nauwelijks volwassen jongelui.
[quote]Jongeren van veertien jaar en ouder die zich op het midzomerfeest flink te buiten gaan aan alcohol en drugs.[/quote]
Net als in de andere Sandhamn-boeken wordt in Midzomernachthitte het verhaal zorgvuldig opgebouwd, met terugkerende personages als Nora Linde en Thomas Andreasson. Terwijl het leven van Nora in het eerste boek, Stille wateren, als een belangrijke verhaallijn wordt opgevoerd, heeft Sten dit personage in haar vijfde boek een bijrol toebedeeld. Nora’s familieleven staat model voor het leven op Sandhamn, dat als decor dient voor de reeks misdaadverhalen. Het accent in Midzomernachthitte ligt meer op de gebeurtenis zelf. En die is schrijnend. Jongeren van veertien jaar en ouder die zich op het midzomerfeest flink te buiten gaan aan alcohol en drugs vormen een verhaal op zich. Als een van die jongeren dan ook nog wordt vermoord, is het drama compleet. Sten heeft het verslavingsprobleem als plot gebruikt, zonder een uitgesproken mening te ventileren of te oordelen. Enerzijds goed, het is geen opiniërend verhaal, anderzijds blijft het voor de lezer onduidelijk hoe de Zweedse samenleving hiermee omgaat.
Over Stens debuut was ik destijds heel enthousiast, maar van haar tweede boek was ik iets minder gecharmeerd. Ook Midzomernachthitte beantwoordt niet helemaal aan de verwachting vanwege een minder sterk plot, dat niet altijd even spannend is. Wel wil je graag doorlezen dankzij de zeer korte hoofdstukken, geschreven vanuit wisselende perspectieven. Het verhaal is zeker onderhoudend en de beloning zit in de verrassende ontknoping.
Boekgegevens
Viveca Sten, Midzomernachthitte, vertaling: Tineke Jorissen-Wedzinga, Uitgeverij Querido, ISBN 978 90 214 5691 1 (€ 19,99)
Dit artikel verscheen eerder in de Boekenkrant, editie december 2014.
