Recensie: Familie boven alles -

Zissel kan niet praten, behalve met haar broer. Haar rechterhand en reigerpootje vormen samen woorden om haar gedachten naar buiten te brengen. Haar hele leven al voelt Zissel zich het buitenbeentje. Iedereen staart haar altijd aan, want al is het niet om haar reigerpootje, dan wel om haar ogen. Die zijn immers grijsgroen, de ogen van koning Salomo. In Koningskind ontdekt Zissel haar eigen kracht tijdens haar strijd om haar familie te redden.

Door Ellen Rooms

Misschien heb je wel al van koning Salomo gehoord, maar weet je niet meer precies hoe dat verhaal precies in elkaar zat. Perfect! Ik was zelf ook vergeten waarvoor de koning precies gekend stond en dat bleek de beste positie voor het lezen van dit boek. Selma Noort blaast in Koningskind op een prachtige manier een oud verhaal nieuw leven in.
We volgen ons hoofdpersonage, Zissel, vanaf haar geboorte. Haar moeder is op de vlucht en vindt onderdak bij Steenhouwer, met wie ze later trouwt. Als Zissel een gewonde jongen in een bramenstruik vindt, neemt ze die mee naar huis. Haar moeder beslist dat de jongen nu bij hen zal blijven. Ze noemen hem Jabin en zo krijgt Zissel een broer. Dit vormt misschien wel het grootste thema van het verhaal: familie, en Zissel zal er alles aan doen om haar familie veilig te houden! ‘’s Avonds, als de anderen sliepen, lag ze op haar bed en glimlachte omdat ze zich vreemd gelukkig voelde nu Jabin haar broertje was, en omdat ze een fluit van hem had gekregen, en omdat door hem haar leven interessanter en vriendelijker was geworden.’
Want er zijn kapers op de kust! Wanneer Zissels tweede broertje wordt geboren (het zoontje van haar moeder en Steenhouwer), sterft het baby’tje van een edelvrouw wat verderop. Een vreselijk verraad zorgt ervoor dat de twee worden omgeruild. Ook Zissel moet met het edele gezelschap mee naar Sion, waar koning Salomo heerst. Zal ze erin slagen om haar familie samen te houden?
Dit verhaal toont dat ‘anders zijn’ niet betekent dat je niet dapper kan zijn. Zissel voelt zich enorm ongemakkelijk doordat mensen steeds naar haar reigerpootje, haar onvolgroeide armpje met maar drie vingers, kijken. Maar dan geeft Steenhouwer haar deze goede raad en die woorden zullen al het verschil maken: ‘“Je reigerpootje,” begon Steenhouwer. Ze schrok. Hij had het nog nooit zo genoemd. Onmiddellijk probeerde ze haar kleine hand weg te stoppen in de zak van haar jurk. Steenhouwer schudde zijn hoofd. “Zissel”, zei hij. “Je zwakte kan je kracht zijn.”’
Een prachtig verhaal dus, over je eigen kracht vinden, over anders zijn en hoe dat oké is, over een koning die nooit genoeg nieuwe en exotische dingen kan hebben, over vriendschap en bovenal over familie. Wil jij ook mee op avontuur naar het verre Sion? Kom dan mee naar de vochtige oevers van de rivier, waar de dille, venkel en munt groeien en waar het verhaal begint.