In het kader van de Landmachtdagen organiseerde de Boekenkrant vandaag samen met De Bibliotheek Utrecht en Defensie een literaire middag waar militaire schrijvers vertelden over hun boeken en oorlogservaringen. Onder de sprekers waren onder andere Majoor Marco Kroon en Generaal Peter van Uhm.
Op de eerste verdieping van de bibliotheek aan de Oudegracht kwamen de militairen een voor een binnen, begeleid door de muziek van het militaire klarinetkwartet. Ontspannen, maar volledig gekleed in hun militaire tenue, stelden de schrijvers zich voor, waarna de lezing van start ging.
Siebe Huizinga (oud-hoofdredacteur van de Boekenkrant) leidde de middag. Randy Noorman, schrijver van Afghanistan, tussen oorlog en wederopbouw en Dagboek van augustus, beet de spits af. Hij las voor uit zijn boeken en vertelde hoe hij een bermbom overleefde. ‘Op dat moment en op die plek doet het heel veel met je, maar uiteindelijk verkleint de gebeurtenis zich tot een goed verhaal voor in de kroeg,’ vertelt hij. Na Noorman kwam Niels Roelen aan het woord. De majoor vertelde over zijn twee boeken: Soldaat in Uruzgan en het vervolg daarop, Leven na Uruzgan. Gebiologeerd en vaak nog met hun jassen aan luisterde het publiek naar Roelen, die openhartig vertelde over de gevolgen van zijn Afghanistanmissies voor hem en zijn gezin. ‘Mijn dochter vroeg mij op een gegeven moment: papa, ben jij een moordenaar?’
Naarmate de lezing vorderde, werd de zaal op de eerste verdieping steeds voller. Vooral Marco Kroon, die aangekondigd werd als ‘de man die geen microfoon nodig heeft,’ zorgde voor een toestroom aan belangstellenden. Met volle overtuiging vertelde de majoor over de missies in Uruzgan en zijn boek Danger Close,’dat eigenlijk een veredeld patrouillerapport is,’ grapte hij. ‘Uit het zadel’ koos Kroon een passage om voor te lezen.
Het humoristische optreden van Kroon stond in sterk contrast met de volgende twee sprekers: Gerard Schouwink en Generaal Peter van Uhm die met elkaar verbonden zijn doordat zij beiden hun zoon verloren in Afghanistan. Met name de toespraak van Gerard Schouwink, waarbij hij voorlas uit zijn Killed in Action, zorgde voor kippenvel en stilte in de zaal. Van Uhm wist zijn spreken luchtiger te houden door te vertellen over zijn labradorpup die hij had meegenomen naar de bieb. Op een bepaald moment beet het beestje tijdens de lezing van zijn baasje bijna vrolijk zijn riem door. ‘Sinds de dood van mijn zoon Dennis ben ik ambassadeur van Stichting Hulphond Nederland,’ legt Van Uhm uit. ‘Met behulp van getrainde honden kan de stichting getraumatiseerde soldaten helpen. Daar vraag ik graag aandacht voor.’
Na de individuele voordrachten was er ruimte voor het publiek om vragen te stellen. Velen spraken hun bewondering uit voor de militairen, waarbij een aanwezige zelfs het volgende te kennen gaf: ‘Ik ben altijd redelijk sceptisch geweest over Defensie en het is jullie gelukt mij te overtuigen van het belang van de Krijgsmacht. Vooral het stuk kameraadschap waar jullie het een voor een over hadden is bewonderenswaardig.’
——
