Het is best straf om in tijden van gesubsidieerde cultuurarmoede een graphic novel uit te brengen over het saaie leven van een krab. Fransman Arthur De Pins waagt zich eraan met De Krabbenmars.
In De krabbenmars volgt De Pins in de streken van de Gironde het lief en leed van de cancer simplicimus vulgaris, beter gekend als de platkrab. De stakkers hebben de handicap uitsluitend in rechte lijnen te kunnen lopen, waardoor ze geen bochten kunnen nemen en genoodzaakt zijn om tot hun dood dezelfde route op en af te lopen. De Pins gebruikt dit nietige leven om, via allerhande psychologische vraagstukken, te filosoferen over onze dagelijkse sleur. Zo weerspiegelt hij treffend de frustraties over racisme en ongelijkheid door de platkrabben te laten betogen tegen de vrijheid die noordzeekrabben wel kennen. Maar ook roekeloos machtsvertoon komt ruimschoots aan bod. Als lezer bedenk je dan dat je het als mens toch helemaal niet zo slecht hebt.
De Pins weet verschillende verhalen boeiend met elkaar te verweven. Naast het uitbundige leven van strandgasten vertelt hij over de schipper die iedere dag vervelende toeristen heen en weer brengt en over twee documentairemakers die het leven van de krab op de voet volgen. Want als de krabben er toch in zouden slagen een revolutie te ontketenen, zou dat het hele ecosysteem overhoop kunnen halen. Dat klinkt misschien vreemd, maar wie de strip erop naleest begrijpt wat de auteur bedoelt. De Pins’ fantasie kent duidelijk geen grenzen. Zo is het voor hem zelfs een koud kunstje om zijn lezer ervan te overtuigen dat de platkrab de evolutie van zowel mens als dier heeft gestuurd.
Wie zijn eerdere werk kent, waaronder Péchés mignons en Zombillénium, weet dat De Pinsstrijdt tegen de overheersing van de zwarte lijn waarbij personages of taferelen omtrokken worden. Een contourlijn doet niet alleen het realisme uit een tekening verdwijnen, maar onderdrukt ook de mogelijkheid om met kleurvlakken de juiste sfeer op te wekken. Op fascinerende wijze slaagt De Pins erin om de geest te schetsen van de jaren zeventig en tachtig van Royan, een typisch Frans kuststadje waar industrie en toerisme elkaar broederlijk omhelzen. De taferelen lijken weggelopen te zijn uit een film van Tati.
Tevens toont De Pins zijn liefde voor het grafische programma Illustrator. Het geeft hem een snelle mogelijkheid om met harde kleuren en heldere lijnen het karakter van zowel landschappen als hemel bij te kleuren en om achteraf verdere details toe te voegen. Een tweede leesbeurt dringt zich dus zeker op. Prettig is ook de extra bijlage inclusief voorstudies, een krabbenencyclopedie, vakantiefoto’s en een interview. Dat alles maakt van De krabbenmars een kanjer die hopelijk veel discussie uitlokt.
Boekgegevens
Arthur De Pins, De krabbenmars, Uitgeverij Silvester Strips, ISBN 978 90 588 5959 4 (€ 49,95)
Deze recensie verscheen eerder in de Boekenkrant, editie april 2015
