In Drie akkoorden en de waarheid probeert cultuurreporter Rob van Scheers niet alleen de cyclus van het leven te vangen in popliedjes, maar daagt hij je ook uit om de soundtrack van je eigen leven vast te leggen.
Van Scheers geeft zelf het goede voorbeeld en deelt in het boek ook zijn meest spraakmakende en memorabele muzikale momenten. Zo eindigde zijn ontmoeting met rock-‘n-roll-legende Chuck Berry met een hartgrondig ‘Fuck you, Chuck’ van Van Scheers, nadat de muzikant hem opzettelijk uren had laten wachten voor een interview dat er nooit zou komen.
Drie akkoorden en de waarheid is vormgegeven als een levenstrap, waarop er in de verschillende fases steeds andere muziek aan bod komt. Van Scheers verbindt aan elke levensfase een of meerdere muzikale stromingen. Het boek opent met een mooi portret van Johnny Cash en zijn worsteling tussen het geloof en de zonde. Vervolgens is er de muziek die hoort bij geboorte en jeugd, gevolgd door de soundtrack van de wilde tienerjaren. Daarna voert Bruce Springsteen je verder omhoog, waarna hij wordt afgelost door Sinatra die de liefde en het huwelijkse leven bezingt. De volgende levensstap is de onvermijdelijke val, prachtig vertaald in countrynummers waarin thema’s als liefde, haat, drank en crisis nooit ver weg zijn. De wederopstanding, gesymboliseerd door de blues van John Lee Hooker, gaat over in de allerlaatste fase: de dood en alles wat daarna komt.
Zijn ontmoeting met Chuck Berry eindigde met een hartgrondig ‘Fuck you, Chuck’
Van Scheers blijkt een onuitputtelijke kennis aan anekdotes en feiten te bezitten, maar zorgt er steeds voor dat de muziek centraal staat. Hij wisselt interessante gesprekken met grootheden als Brian Wilson en Frank Zappa af met mooie sfeerverslagen. Hoogtepunt is zijn bezoek aan New Orleans, waar hij een onverwachte ontmoeting heeft met de oude, door hem dood gewaande Cosimo Matassa. Ooit richtte hij de beroemde J&M Studio op, later leed hij een teruggetrokken bestaan en runde hij met zijn familie een kruidenierszaak.
Veel van de nummers die Van Scheers aanstipt zijn meer dan een halve eeuw oud – het gaat immers om muzikale grondleggers – maar de auteur heeft ook oog voor recente artiesten als Stromae. Sommige passages bevatten echter wel erg veel name dropping, met artiesten die de nieuwe generatie waarschijnlijk lang niet allemaal iets zullen zeggen. Toch is dat ook een voordeel, want hierdoor (her)ontdek je wel mooi nieuwe muziek. Muziek die ongetwijfeld een plek krijgt op de treden die nog voor je liggen op jouw eigen trap des levens.
Boekgegevens
Rob van Scheers, Drie akkoorden en de waarheid, Uitgeverij De Kring, ISBN 978 94 915 6779 7 (€ 19,95)
Deze recensie verscheen eerder in de Boekenkrant, editie februari 2015
