Of het nu gaat om Voldemort, Graaf Dracula of Crimson uit Suske en Wiske: ‘slechte’ personages zijn uitermate fascinerend. Zo ook de Super Uil, die in het gelijknamige prentenboek als meester in vermomming de nacht onveilig maakt – al doet hij dat op een onvoorstelbaar schattige manier.
Super Uil vliegt als een vuurpijl door de lucht en zit achter konijnen, schapen en vogeltjes aan. Hij vermomt zich als chefkok, vogelbadje of wortel om zijn prooi te pakken te krijgen. Helaas mislukt ieder plan, maar gelukkig laat deze gevederde mastermind zich niet van slag brengen. Na iedere mislukking meldt hij dan ook vol zelfvertrouwen: ‘Mislukt. Maakt niet uit… Ik ben SUPER UIL. Ik heb VRESELIJKE honger. Kijk maar uit…’ Pas wanneer Super Uil een pizza tegenkomt, lijkt hij zijn ‘prooi’ de baas te kunnen zijn: ‘Ik ben meester in vermomming, spreek me niet tegen! De pizza durft zich niet te bewegen.’
Dankzij vrolijke plaatjes van Jean Jullien en de grappige versjes van Sean Taylor is Super Uil is een hilarisch prentenboek met een boodschap. Het komt niet vaak voor bij slechteriken, maar Super Uil heeft een voorbeeldfunctie: ieder kindje kan iets leren van de volharding en het zelfvertrouwen waarmee hij zijn plannen in uitvoering brengt. Wie nooit opgeeft, zal zijn doel bereiken – met in dit geval een heerlijk stukje pizza als resultaat. En om daarvan te genieten hoef je helemaal geen evil uil te zijn, toch?
Boekgegevens
Sean Taylor en Jean Jullien, Super Uil, vertaling: Jesse Goossens, Uitgeverij Lemniscaat, ISBN 978 90 477 0029 6 (€ 13,95)
