Het korte en bewogen leven van blueslegende Robert Johnson inspireerde tot Love in Vain: een indringende strip over armoede, bijgeloof en geweld onder de zwarte bevolking van de Verenigde Staten.
Het scheelde niet veel of we zouden nooit iets hebben gehoord van Robert Johnson; de gitarist stierf in 1938 op slechts 27-jarige leeftijd. Gelukkig maakte bluespionier H.C. Speir in 1936 en 1937 opnamesessies met hem. Dankzij die plaatopnamen ging Johnson de geschiedenis in als een van de beste gitaristen aller tijden.
Johnson groeide onder moeilijke omstandigheden op in Mississippi. Zijn echte vader verliet hem nog voor zijn geboorte en zijn stiefvader vertrok toen hij nog een baby was. Jaren later bracht Johnsons enorme libido hem regelmatig in de problemen en al op achttienjarige leeftijd moest hij trouwen. Bij de geboorte kwam zowel zijn vrouw als zijn kind om het leven. Vanaf dat moment trok hij rond om de blues te spelen. Aanvankelijk speelde hij bluesharmonica, maar hij wilde zichzelf liever op gitaar begeleiden. Johnson leerde zo snel en zo goed gitaarspelen dat de legende werd geboren dat hij het had geleerd van de duivel. Het is een van de bekendste verhalen van de popmuziek: Johnson stond op een kruispunt gitaar te spelen, toen hij werd benaderd door een mysterieuze man. Die stemde zijn gitaar en gaf het instrument terug – om hem vervolgens het talent om erop te spelen te geven, in ruil voor zijn ziel.
De Fransman Mezzo (Pascal Mesemberg) is de ideale tekenaar om van Robert Johnsons levensverhaal een biografie in stripvorm te maken. Mezzo’s werk wordt gekenmerkt door een duistere, gewelddadige sfeer en een voorkeur voor de Verenigde Staten als decor. Meestal werkt Mezzo (met uitzondering van de trilogie De vliegenkoning) in zwart-wit. Met de nadruk op zwart! Het lijkt alsof de pagina’s van Love in vain uit het zwart zijn ontstaan, waarbij het vaak schaarse wit voor een beetje licht moet zorgen. Het effect is indrukwekkend: wie een blik werpt op het werk, begrijpt goed waarom er in Frankrijk al 20.000 exemplaren zijn verkocht en dat het door de Franse stripwinkels is uitgeroepen tot boek van het jaar. Elke pagina van Love in vain is een kunstwerkje op zich. De tekeningen worden ondersteund door de poëtische teksten van J.M. Dupont en de Nederlandse uitgave is grafisch perfect verzorgd. En wie is de verteller van het verhaal van Robert Johnsons leven? Ik denk dat je zijn naam al hebt geraden.
Boekgegevens
Dupont en Mezzo, Love in vain, vertaling: Arend Jan van Oudheusden, Uitgeverij Sherpa, 978 90 898 8068 0 (€ 24,95)
Deze recensie verscheen eerder in de Boekenkrant, editie juli 2015
