Simon Sinkelberg, beter bekend als cartoonist Zink, besluit op een morgen om het roer om te gooien. Hij zegt zijn baan op, stapt in de auto, en rijdt de vrijheid tegemoet. Onderweg pikt hij een jonge vrouw op die met een cellokoffer staat te liften.
Samen vervolgen ze hun weg in zuidelijke richting; eerst naar België en vervolgens naar Parijs. Tijdens de reis haalt Simons verleden hem sneller in dan hij kan vluchten. Al snel blijkt dat hij niet de enige is die continu over zijn schouder kijkt; zijn medereizigster Katharina draagt vrij letterlijk een geheim met haar mee. Waar Simon en Katharina gisteren nog totale vreemden waren, delen ze vandaag dezelfde weg waarvan het einde zoek is.
De linkshandigen is Christiaan Weijts’ vijfde roman. Weijts is schrijver en freelance journalist voor onder meer NRC Next en De Groene Amsterdammer. In 2006 verscheen zijn debuutroman Art. 285b, waar hij de Anton Wachterprijs voor ontving. Sindsdien is hij genomineerd geweest voor verschillende literaire prijzen, en sleepte hij in 2012 de BNG Nieuwe Literatuurprijs in de wacht voor zijn vierde roman Euforie.
De vormgeving van De linkshandigen is in ieder geval opvallend te noemen. De kaft slaat om de kant van de bladzijden heen, en de rug van het boek is wit gemaakt om de illusie te creëren dat het in feite andersom is ingebonden. Het is een slimme aandachtstrekker die voor wat komische verwarring zorgt bij wie het boek voor het eerst wil openslaan. Inhoudelijk is het verhaal eveneens verwarrend. De hoofdpersoon lijkt lichtelijk geobsedeerd te zijn door zijn linkshandigheid – een terugkerend thema, waarvan niet helemaal duidelijk is wat het te maken heeft met de algemene verhaallijn. Weijts’ schrijfstijl getuigt daarentegen van een flink staaltje vakmanschap. Herkenbare handelingen beschrijft hij met treffende precisie en de soms pagina’s lange beslommeringen van de hoofdpersoon vervelen geen minuut. Stilistisch is het een geweldige roman, maar inhoudelijk gezien mist het plot een grotere context. De puzzelstukjes passen wel, maar het plaatje is slechts voor de helft af.
Dat het einde een verwijzing naar het begin is, geeft dan toch wel weer een vreemd gevoel van voldoening. Maar eerlijk is eerlijk: rechtshandigen zijn van tevoren gewaarschuwd. De linkshandigen zou wel eens enkel voor linkshandigen bedoeld kunnen zijn.
Boekgegevens
Christiaan Weijts, De linkshandigen, Uitgeverij De Arbeiderspers, ISBN 978 90 295 8966 6 (€ 18,95)
Dit fragment verscheen eerder in de Boekenkrant, editie februari 2015
