Tandem – Roman over een plantersleven van Jacob Vis verscheen zo juist in herdruk bij uitgeverij Conserve, samen met zijn andere Indische roman Moerta.
Bindjei, maart 1905
Op de soos ging het gerucht dat Metz was vermoord. Een van zijn koelies die hij zelf hardnekkig tani’s bleef noemen had amok gemaakt en hem in de totale verstandsverbijstering die zo’n kerel in die situatie bevangt, met een kris overhoopgestoken. Ik hoorde het van Klaassen en die had het weer van Van Tongeren. Dat had me aan het denken moeten zetten, want Van Tongeren was een beruchte kletsmeier die op de ochtend van elke betaaldag alle roddels verzamelde die hij op kon vangen om ze tijdens de borrel luidkeels te spuien. Meestal was het gezwets, maar soms was het waar en die weinige waarheidsgetrouwe nieuwtjes waren verontrustend genoeg om zo’n verhaal grondig te verifiëren als het jou aanging. Ik liet mijn vertering dus op de lat zetten en haastte me naar de uitgang.
‘Hé Sanders, ga je al weg?’ riep Kramer, een van de oudgedienden die elf jaar geleden tegelijk met mij in Deli was aangekomen. ‘Ze hebben de piano weer gemaakt, hoor. Speel je nog een mop?’
‘Geen tijd,’ gromde ik. Kramer, altijd in voor een feestje keek me verbaasd aan, haalde zijn schouders op en ging weer naar binnen. Ik reed spoorslags naar huis.
Geruchten reizen hier sneller dan de wind, maar op Tandem was niets te merken van de opwinding die zo’n nieuwtje gewoonlijk teweegbrengt. Integendeel: er hing de landerige stemming van een vrije dag en de bediendes keken vreemd op dat ik al terug was en kennelijk haast had. Maar ze zijn goed gedresseerd en niemand waagde het een opmerking over mijn onverwacht vroege terugkeer te maken. No zat in haar tempeltje, zoals altijd als ik op de soos was en verder was er niemand met wie ik over het gerucht wilde praten. Ik liet mijn snelste paard zadelen, gunde me nauwelijks de tijd een glas bier achterover te slaan en vertrok. De weg naar Bari is zo smal dat je er in de regentijd met een ossenkar nauwelijks overheen kunt. Een typische rimboeweg die het Metz lastig maakt zijn oogst af te voeren, maar als je er oog voor hebt voert hij door een verdomd mooi gebied. Hier zie je Sumatra zoals het er vroeger uitzag, voor wij onze ondernemingen stichtten. Het pad voert voor een deel door het oerbos dat hier nog groots en ongerept is, al zijn er planters geweest die ook voor dit terrein, een van de laatste oerbossen in Deli, een concessie wilden claimen. Tevergeefs, goddank.
Boekgegevens
- Jacob Vis, Tandem – Roman over een plantersleven, Uitgeverij Conserve, ISBN 978 90 5429 329 3 (€ 24,99)
- Ook in herdruk verschenen: Jacob Vis, Moerta, Uitgeverij Conserve, ISBN 978 90 5429 349 1 (€ 24,99)
Dit fragment verscheen eerder in de Boekenkrant, editie januari 2014.
