De zestienjarige Aaron heeft het moeilijk. Na een familiedrama is hij vergeten hoe het voelt om gelukkig te zijn. Hij vestigt zijn hoop op een revolutionaire ingreep die zijn geheugen kan resetten.
(05:58)
Als ik vorig jaar een slapeloze nacht had, kon ik gewoon mijn schoenen aantrekken en naar mijn vader gaan, die een straat verderop aan het werk was. Twee maanden geleden kon ik Genevieve bellen, die wakker zou worden en met me zou praten. Vorige week kon ik naar buiten gaan en wat tegen Brendan en de anderen lullen als ze nog op waren. Gisteren kon ik bij Thomas gaan logeren en dat zou helemaal niet raar geweest zijn.
Al die mensen ben ik kwijt. Ik heb alleen nog een snurkende broer. Ik heb alleen nog tv-kanalen waar niks anders op is dan infomercials voor acnemedicatie, zelfmoordpreventielijnen en liefdadigheidsacties voor dieren. Ik sta op om de tv af te zetten voordat ze een herhaling van een of andere flauwe komedie uitzenden, maar op dat moment komt er een reclamefilmpje voorbij dat mijn aandacht trekt.
Leteo. Ze beloven je te laten vergeten, zodat je weer verder kunt.
Ik glip mijn moeders kamer in en jat haar foldertje.
H8: Herinneringen en harde klappen
Ik wil een Leteo-behandeling.
Eerst was het zomaar een krankzinnige gedachte, het soort gedachte dat je om zes uur ’s ochtends na een slapeloze nacht krijgt als je hele leven naar de kloten is, maar ik heb dit weekend alles over Leteo gelezen wat er maar te lezen viel en er is dus echt hoop voor mij. Het enige waar ik me zorgen over maak is de kans dat er iets misloopt, na al die heisa van de laatste tijd. Maar ik heb ontdekt dat er deze maand in het hele land voor iedere mislukte behandeling twaalf geslaagde waren. En als andere mensen besluiten dat hersendood raken een risico is dat ze willen nemen, is het vast een betere optie dan uit pure wanhoop een tweede keer proberen je-weet-wel te plegen.
Leteo betekent een tweede kans. Op de website heb ik allerlei verhalen gelezen van patiënten, natuurlijk anoniem en zonder persoonlijke details.
Een soldaat aangeduid als F-7298D ging gebukt onder ernstige posttraumatische stress tot hij bij Leteo aanklopte en zijn ergste herinneringen liet wegstoppen. F-7298D heeft nu geen last meer van gruwelijke nachtmerries en slapeloosheid. M-3237E, een moeder van een tweeling, leed aan agorafobie sinds ze getuige was geweest van een bomaanslag tijdens een marathon. Leteo stopte haar herinnering daaraan weg, zodat M-3237E weer naar buiten durft en zichzelf en haar kinderen alle kansen kan geven.
[…]
Ik wil mezelf niet zijn.
Ik wil me niet hoeven af te vragen of mijn vrienden me wel zullen accepteren zoals ik ben, en wat meer is, ik wil niet weten wat ze zullen doen als ze het niet accepteren. Ik wil iemand zijn die vrienden kan blijven met Thomas, want het enige dat nog erger is dan niet met hem samen te kunnen zijn, is weten dat onze vriendschap onmogelijk wordt als ik het niet aankan om hem in mijn buurt te hebben.
Mezelf niet zijn is ook een soort leugen, maar ik weet dat het uiteindelijk het beste voor me is om een Leteo-behandeling aan te vragen. Want zoals de zaken er nu voor staan, komt er nog een hele berg shit op me af.
Waarom moet geluk zo moeilijk zijn?
Boekgegevens
Adam Silvera, Meer gelukkig dan niet, vertaling: Tine Poesen, Uitgeverij Clavis, 384 pagina’s (€ 19,95)
Dit boekfragment verscheen eerder in de Boekenkrant, editie september 2019.
