23 mei verschijnt Dansen in de hemel, het debuut van Michael Pilarczyk. Hij werkte drie jaar aan een roman over verlangen, zuivere liefde en geluk.
Wat we deden was niet onopgemerkt gebleven. ‘Mishka Kamadev: van plaatjesdraaier tot zakentycoon’ had Quote geschreven. Succesvol was een understatement, ik was godvergeten briljant. Nachtenlang had ik dansmassa’s in extase gebracht met mijn muziek in de RoXY, de iT en in Escape. Als the most famous DJ from Amsterdam had ik Europa veroverd en daarna de wereld. En toen die wereld te klein werd begon ik, niet gehinderd door enige kennis van zaken, een dot.com company. De hysterie van de internethype beleefde hoogtijdagen en de geheime inlichtingendienst van het lijfblad voor de rich & famous belde me op of ze alvast een plekje op de lijst van poenscheppers voor me moesten reserveren. Ik zou de jongste multimiljonair worden in de Quote 500.
Nog geen negen maanden nadat ik het leven van Lisa en mij op de rand van de afgrond had gebracht, lachte Vrouwe Fortuna mij weer toe. De launch party van FUTURE MEDIA was the revival of my life, en uitgerekend die nacht belde zij, die vrouw uit mijn verleden, Lotte.
* * *
We spraken over onze jeugdjaren, toen alles nog mogelijk was. We hadden geen verantwoordelijkheden, geen zorgen en geen geld. Een bestaan dat gelukzaligheid benaderde, maar geluk herken je altijd pas vanaf een afstand. Lotte en ik waren kinderen en kinderen hebben de toekomst, maar de toekomst verdwijnt als zij dichterbij komt en de tijd pakt kinderen hun geloof en hun dromen af. Lotte had haar dromen en haar geloof al vroeg verloren, en de enige toekomst die zij ooit had gehad was ik. Ze vertelde wat ze de laatste tijd zoal gedaan had, maar het was vooral wat ze had willen doen, nu was het tijd iets te doen wat haar leven echt betekenis zou geven.
‘Waarom doe je dat dan niet?’
‘Nog wijn?’ vroeg de grote snor, toen hij zag dat de eerste fles leeg was. ‘Ja, graag,’ zei ik, ‘en ook nog wat knoflookbrood.’
‘Het heeft geen zin om dingen te proberen die toch niet mogelijk zijn,’ vond Lotte.
‘Niets is onmogelijk,’ zei ik. Voor mij was het allemaal anders, zei ze. Ik had geld.
‘Hoe is het met de liefde?’
‘Liefde is waanzin,’ antwoordde ze.
‘Ik ben verliefd op de dood,’ zei ik, ‘maar mijn liefde voor haar is onsterfelijk.’
‘Hou je nog van mij? Je hebt gezegd dat je altijd van mij zou blijven houden.’
‘Natuurlijk hou ik van jou, jij bent mijn verleden en het verleden reist altijd met je mee.’
Naarmate de avond vorderde werd het steeds gezelliger en Lotte legde haar hand op die van mij. Ik vertelde dat Lisa bijna dood was geweest en hoe ziek ze vaak was, dat we al drie jaar geen seks meer hadden, dat ik verliefd was op een hoer in Boedapest en dat ik Drake Records had verlaten na een conflict met Drakestein. Ik vertelde ook dat ik al mijn geld op de beurs had verloren, en niet alleen mijn geld, ook mezelf. De resterende tijd van dit bestaan op aarde was waardeloos geworden, daarom was het tijd om afscheid te nemen van deze wereld en van mezelf.
Boekgegevens
Michael Pilarczyk, Dansen in de hemel, Invictus Publishing, ISBN 978 90 796 7920 1 (€ 19,95)
Dit artikel verscheen eerder in de Boekenkrant, editie mei 2014.
