Lowlands
Lowlands was mijn eerste festival. Als vijftienjarige stond ik in 2004 in de rij voor de pendelbussen naar de camping. Op dat moment gooide een dronken festivalganger een onrijpe ananas tegen mijn hoofd. Er zouden nog veel meer memorabele momenten volgen. Ik zag mijn grote muzikale helden live, terwijl ik mijn bellenblaas deelde met een groep bebaarde metalfans. Ik mocht met mijn punkbandje Deaf in One Eye optreden in de tent van Jan Douwe Kroeske. En ik zette voor het eerst in mijn leven een tent op. Lowlands stoomde me klaar voor fantastische ervaringen op Pinkpop, Roskilde, Rock Werchter, Reading en Glastonbury.
Zes jaar na mijn vierde en laatste Lowlands stond ik dit weekend weer in Biddinghuizen. Op een parkeerterrein kreeg ik een blauw bandje omgeschoven met de tekst Press/Guest Saturday erop. Ik mocht als reporter een dag verslag doen van de literaire kant van Lowlands. Mijn liefde voor boeken mocht hand in hand gaan met mijn liefde voor het popfestival. Het voelde eigenlijk een beetje als thuiskomen – helemaal voor de puber in mij. En dat terwijl ik nergens ook maar één ananas heb gezien.
Anouk Abels - Webmaster Boekenkrant
anouk@boekenkrant.com
