Het delen van verhalen
‘Ik heb weer zo’n goed verhaal gelezen! Het ging over…’ Dit is vaak de cue voor familie en vrienden om hun ik-doe-alsof-ik-luister-gezicht op te zetten, af en toe bemoedigend te knikken en regelmatig te hummen. Terwijl ik enthousiast doorratel over het boek, begint de ander aan zijn of haar mentale boodschappenlijstje en wordt er nagedacht over wat het weer de komende dagen gaat doen, hopend dat mijn relaas snel voorbij zal zijn.
Gelukkig bestaat er een manier om mijn passie te delen met niet-lezers, namelijk: verfilmingen. De perfecte aanpak om hen net zo enthousiast te maken over de verhalen als ik dat ben. Harry Potter, Penoza, Mr. Mercedes, The Handmaid’s Tale, The Boy in the Striped Pyjamas, De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween, It. Zomaar wat titels die van papier naar de beeldbuis zijn gegaan en die wat mij betreft niet vaak genoeg gedeeld kunnen worden.
Hoewel ik het boek vaak beter vind dan de verfilming en mij soms een ‘In het boek gaat het niet zo!’ ontglipt, kan ik er toch wel van genieten. En ik niet alleen. Terwijl mijn filmmaatje na afloop uitgelaten begint te praten, kan ik het niet laten om mijn ik-doe-alsof-ik-luister-gezicht tevoorschijn te halen en te denken: ‘Zie je wel dat het een goed verhaal was!’
Isabel Verboom
Marketing stagiaire Boekenkrant
Isabel@uhb.nl
