Het laatste woord
Dit is mijn laatste week bij de Boekenkrant! Dat betekent dat het tijd is om terug te blikken op zes mooie maanden en om de balans op te maken.
Wat heb ik geleerd? Om het schrijven op een lossere en meer verbale manier aan te pakken. Een analytische, reflectieve geest – zoals het exemplaar dat ik heb – wil nog weleens verdwijnen in grote gedachtes en trage, duistere metaforen, zoals een uil die in het avondlicht rijzig neerstrijkt op het Tandwiel des Tijds of zoiets. Maar teksten moeten ook kletteren en dat kan niet zonder te vertrouwen op je eerst impuls.
Wat ga ik doen? Een masteropleiding tot redacteur in Amsterdam. Als u boeken blijft lezen (en dat is u geraden) dan bent u nog niet van mij af.
Wat ga ik missen? Het openmaken van toegezonden recensie-exemplaren, waarvan je weet dat ze letterlijk vers van de pers komen. Je bent een van de eersten die het boekwerk in handen heeft, eraan kan snuiven, de pagina’s kan openen terwijl de rug lichtjes kraakt. Ik geloof dat het John Updike was, of anders een schrijver van vergelijkbaar statuur, die bij elke nieuwe roman van zijn hand gretig aan de pagina’s van de eerste druk rook. Ik hoop dat ook ooit met een eigen boek te kunnen doen.
En uiteraard, dat spreekt voor zich, het is eigenlijk onnodig om te zeggen maar: mijn collega’s. Mijn hardwerkende, belezen, hulpvaardige, sympathieke collega’s. Die ga ik missen.
Aan hen en aan u mijn allerbeste wensen.
Erik de Vries Lentsch
Redacteur Boekenkrant
erik@boekenkrant.com
