Leesclub
Met mijn collega’s op de redactie praat ik dagelijks over boeken, maar een leesclub had ik alleen bezocht om er verslag van te doen. Niet omdat ik niet met andere lezers over boeken wilde praten, het kwam simpelweg niet eerder op mijn pad. Tot vorige week. Afgelopen donderdag was de oprichtingsbijeenkomst van een geschiedenis-leesclub en mijn lokale boekhandelaar vroeg of ik het leuk vond om aan te sluiten.
Ik was benieuwd naar de deelnemers en de boeken die voorgedragen zouden worden om te lezen, maar ook hoe de mensen op mij zouden reageren. Zouden ze geïntimideerd zijn als ik mijzelf voorstelde als iemand die geld verdient met het schrijven over boeken? Werd ik direct tot groepsleider gebombardeerd? Uiteindelijk bleek deze nervositeit helemaal niet nodig, want er was net zo veel interesse in mij, als in elk ander groepslid.
Wat we als eerste gaan lezen? Aan de rand van de wereld van Michael Pye. Eind februari kan ik vertellen of mijn leesclubgenoten net zo gemoedelijk discussiëren als dat ze mij omarmden als nieuw leesclublid.
Nicole van der Elst
Eindredacteur Boekenkrant
nicole@boekenkrant.com
