Twintig paar meisjesogen
Zo’n twintig paar meisjesogen keken me indringend aan terwijl ik praatte over invalshoeken, spoilers en goede uitsmijters. Ik was te gast op de Best of YA Sleepover, waar ik een workshop recensies schrijven gaf. Zenuwachtig ben ik niet echt voor dit soort gelegenheden. Ik vind het juist hartstikke leuk om mensen te helpen betere schrijvers te worden. Dit keer voelde ik wel wat kriebels in mijn buik, want zo’n jong publiek had ik nog nooit gehad. Zouden die meiden zo’n workshop wel leuk vinden?
Toen ik de groep even later aan het schrijven had gezet en langs de tafeltjes liep, kreeg ik hele andere vragen dan ik gewend ben bij workshops voor oudere recensenten. De deelnemers leken het vooral eng te vinden om te beginnen aan hun stuk. Het woord ‘eng’ verraste me. Nergens voor nodig, vertelde ik hen keer op keer. Begin met een samenvatting, zei ik tegen de een; bedenk eens even waarom je het verhaal goed vindt, zei ik tegen de ander. En hoera! Voordat ik het wist was iedereen druk aan het schrijven.
Aan het einde van de ochtend, toen iedereen z’n spullen aan het inpakken was, kwam er nog een meisje naar me toe. Glunderend zei ze dat ze megaveel aan de workshop had gehad. De kriebels in mijn buik maakten direct plaats voor een gloeiend gevoel van trots.
Anouk Abels
Hoofdredacteur Boekenkrant
anouk@boekenkrant.com
