Bioscoop
Ik zat er helemaal klaar voor. Vol verwachting nam ik plaats op de rode pluche bioscoopstoel met een flesje Pepsi in mijn hand. Afgelopen zomer mocht ik een kijkje nemen op de set van de verfilming van De Helleveeg. En gisteren zou ik eindelijk het eindresultaat zien.
Ik vermoedde dat de scène die ik opgenomen had zien worden aan het eind van de film zou zitten. Ik was benieuwd: welke shots zouden ze hebben uitgekozen? En zou je, als je heel goed zou luisteren, mij misschien een enthousiast zuchtje horen geven? De Helleveeg vond ik in ieder geval zeker een bezoek waard. De verfilming blijft dicht bij het boek van A.F.Th. van der Heijden en weet zowel de humor als het drama van de roman in de film te verweven. De kostuums en de Eindhovense decors zijn fantastisch en het acteerwerk van Hannah Hoekstra is subliem.
Eigenlijk heb ik maar twee echte kritiekpunten. Dat er in een verder zo mooi afgewerkte film op een station in de jaren zestig een lichtgevend blauw bord en twee incheckpaaltjes in beeld komen; en dat de scène waar ik zo lang op had gewacht zonder genade uit de film was geknipt. Tja: dat laatste kritiekpunt zal iets zijn waar u als filmbezoeker weinig boodschap aan heeft. Maar ja. U kunt zich vast voorstellen dat ik niet alleen met mijn lege Pepsiflesje de zaal uitkwam… maar ook met een ietwat beteuterde uitdrukking op mijn gezicht.
Anouk Abels
Hoofdredacteur Boekenkrant
anouk@boekenkrant.com