Hendrik Groen laat je een jaar lang meeleven met alle ups en downs van het leven in een verzorgingshuis. Door zijn scherpe gevoel voor humor, eerlijke bespiegelingen over ouder worden en kritische kanttekeningen bij de ouderenzorg in Nederland, heeft Hendrik Groen de harten van vele lezers, boekhandelaren en critici veroverd.
Donderdag 12 december
Vanmorgen sprak mevrouw Tan mij aan in de conversatiezaal. ‘Zijn dit de goede pillen?’ en ze liet me een doosje zien. Ik zei dat ik niets van pillen af wist.
‘Ik ook niet,’ zei ze, ‘maar mijn andere pillen zijn op en deze hebben dezelfde kleur.’
Ik heb een zuster erbij geroepen, wat me op boze blikken van mevrouw Tan kwam te staan.
Om ruzies te voorkomen wordt van hogerhand wekelijks een tv-schema opgesteld, waarin staat welke zender er op welke dag beneden opgezet zal worden. Voetbal krijgt daarbij een voorkeursbehandeling.
Bij wedstrijden van Oranje en Ajax is een flink aantal bewoners voor de buis te vinden. Lang niet alleen liefhebbers; er zijn mensen die altijd beneden tv-kijken, ongeacht wat er opstaat, dus zijn er ook kijkers die echt niets van voetbal af weten. Mevrouw Sluys telt bijvoorbeeld alleen maar hardop hoe vaak een voetballer op de grond spuugt.
‘Wat spugen ze toch vaak,’ zegt ze elke keer weer, vol onbegrip.
‘Ja, bij biljarten is dat een stuk minder,’ zei Evert.
Vrijdag 13 december
Vrijdag de dertiende, een mooie dag om een staatslot kopen. Er moet altijd iets overblijven om op tehopen. Als ik de jackpot win, koop ik een klein privébejaardenhuis voor mijzelf en mijn vrienden.
Er zal geen directie, portier of raad van toezicht zijn. Geen human resource manager, accountant of hoofd huishoudelijke dienst. Geen regels, statuten en reglementen. Dat alles scheelt bakken geld
en een hoop gezeur. Er is wel plaats voor gezond verstand, vriendelijk personeel en een goede kok op afroep, voor als we geen zin hebben om zelf te koken in onze mooie keuken. Een huis met ruime, lichte kamers waar je een poes of hond of kerstboom mag houden als je dat zo nodig wilt.
Simpel toch eigenlijk.
Blijf dromen, Hendrik.
Vandaag bij de post een expresbrief met niet-overdraagbare originele documenten en een veiligheidsenveloppe om mijn cheque van € 7450,- te innen en mijn bestelling papayacapsules te plaatsen.
Zaterdag 14 december
In het aquarium op de vierde verdieping zijn alle vissen dood aangetroffen. Er zijn deze keer geen sporen van koek gevonden. Voor de zekerheid ben ik bij Evert langsgegaan om te vragen of hij misschien voor de verandering gootsteenontstopper in het water heeft gegooid, maar hij bezwoer me van niks te weten. Het kan gewoon een of andere vissenziekte zijn geweest, al gelooft niemand dat zomaar na de vorige twee aquariumaanslagen. ‘De directie stelt een diepgaand onderzoek in en wacht op het rapport van de dierenarts,’ is meegedeeld. Autopsie op een neontetra lijkt me nog niet zo eenvoudig.
Boekgegevens
Hendrik Groen, Pogingen iets van het leven te maken, Uitgeverij Meulenhoff, ISBN 978 90 290 8997 5 (€ 18,99)
Dit boekfragment verscheen eerder in de Boekenkrant, editie december 2015
