Poëzie
De laatste week van januari staat in boekenland bekend als de Poëzieweek. Een week lang extra aandacht voor de vrije versvorm! Als ik op Instagram bij andere lezers kijk, zie ik met enige regelmaat gedichten voorbijkomen. Zelf lees ik af en toe ook iets in een gedichtenbundel, bijvoorbeeld van de zogenoemde war poets. Soldatendichters als Siegfried Sassoon en Wilfred Owen schreven over de verschrikkingen van de Eerste Wereldoorlog, vaak met een gevoel van machteloosheid of woede. In de volgende regels uit het gedicht Dulce et Decorum is dat heel sterk: 'My friend, you would not tell with such high zest / To children ardent for some glory, / The old Lie: Dulce et decorum est / Pro patria mori.'
Woordkunstenaar en schrijver Tom Lanoye heeft meerdere van deze WOI-gedichten vertaald en gepubliceerd in Niemandsland/Overkant. Daarin worden bovenstaande regels vertaald als 'Mijn vriend, nooit meer verkocht u, trots en manifest, / Aan jongens die dorsten naar wat vergeefse glorie / Uw Oude Leugen: Dulce et decorum est / Pro patria mori.' (Het is goed en zoet te sterven voor het vaderland.) Welke versie, het Engels of het Nederlands, raakt je meer? Zo zie je dat poëzie in vertaling of met een enkel veranderd woord alweer anders kan overkomen. Er valt nog veel te ontdekken in de dichterlijke wereld, dus ik houd me aanbevolen voor tips. Wie wil, kan ze sturen naar onderstaand adres.
Mireille Bregman
Redacteur Boekenkrant
Mireille@boekenkrant.com
