Octopus
Afgelopen week kwam het bericht dat Charlotte Mutsaers een lp uitbrengt met componist Louis Gauthier. De schrijfster die we al kenden van haar felgekleurde hondenportretten, bleek nu ook nog zangeres. Toegegeven: het eerste nummer klonk eerder als parlando-poëzie dan een zangdebuut, maar als Mutsaers prachtig kon zingen had mij dat niet verbaasd.
Kunstenaars gaan immers vaak op expeditie in de creatieve sector: zo was Lucebert ook schilder, bleek Keanu Reeves onlangs uitgever en James Franco dichter. Bij de meeste creatievelingen is zo’n octopus-carrière wel logisch. Zeker de dubbelrol van dichter/beeldend kunstenaar lijkt natuurlijk: poëzie draait tenslotte ook om beelden.
Schrijvers met een conventionele baan zijn dunner gezaaid, zo bleek tijdens mijn studie. Ik wilde een scriptie maken over ‘schrijven als beroep’ en zocht daarvoor auteurs die naast het schrijven een daytime job hadden; een alledaags beroep waarmee ze de kost verdienen. Maar met zulke bijbanen liepen zij niet te koop. Dat kon ik ook wel begrijpen, want als je in je avonduren over grote en existentiële vragen schrijft, dan wil je niet dat de mensen weten dat je de volgende morgen weer onder het systeemplafond van een verzekeringsagentschap zit, met je weltschmerz.
Toch heb ik met deze nieuwsbrief de luxe om veel boekenliefhebbers te bereiken. Kennen jullie nog schrijvers met een alledaagse bijbaan? Auteurs die ook tandarts, makelaar of bankier zijn? Ik hoor het graag!
Met vriendelijke groet,
Ezra Hakze
Redacteur Boekenkrant
ezra@boekenkrant.com
