Knutselboeken
Nu ik zoveel volwassenen om me heen in de weer zie met kleurboeken, vraag ik me stilletjes af of het sociaal geaccepteerd zou zijn als ik wat andere hobby’s uit mijn kindertijd weer zou oppakken. Zo had mijn moeder – een juf – een enorme collectie knutselboeken waar ik maar wat graag inspiratie uit putte. Op regenachtige vakantiedagen zette ik prachtige vissen van crêpepapier en kastelen van klei en schelpen in elkaar.
Mijn favoriet was het maak-je-eigen-pop-up-boek-boek. Met schaar, lijm, papier en stiften maakte ik kleine boekjes waarbij je, door aan pijltjes en knopjes te zitten, de personages in beweging zette. Als ik terugdenk aan mijn pop-upversies van Roodkapje en Hans en Grietje, zie ik de grootste meesterwerken voor me. In de realiteit zullen mijn boekjes weinig meer zijn geweest dan een paar aan elkaar geniete blaadjes. Ik verwacht niet dat ik het vandaag de dag veel beter zou kunnen doen. Toch lijkt het mij fantastisch om binnenkort een zaterdagmiddag lang weer aan het knippen en plakken te gaan. Net als vroeger, zonder verwachtingen: gewoon om plezier te beleven aan het knutselen zelf. Ik zal mijn moeder eens bellen om te vragen of ze die knutselboeken nog heeft…
Anouk Abels
Hoofdredacteur Boekenkrant
anouk@boekenkrant.com
