Rollende edelsteen

Vijftig jaar geleden bracht Bob Dylan Highway 61 Revisited uit, met daarop Like a Rolling Stone. Een goede reden voor een ode, dachten Kees ’t Hart en John Schoorl. In Als een zwerfkei verwoorden zo’n tachtig dichters hun gevoelens over Dylan; van lofzang tot ergernis.

Ik stel mij open. Dylan, die naam zegt me iets, maar zijn muziek is me vreemd. Onwetend laat ik de gedichten in Als een zwerfkei mij overtuigen. Kom maar op, bekeer me tot het Dylanisme.
Armand valt met de deur in huis. In De Muze roept creëert hij het beeld van een muzikant die alleen leeft voor de muziek. Als de muze roept, moet je gehoorzamen. Eenzame tijden, maar je bent nooit alleen. Het gedicht roept bij mij het beeld op van een eenzame Dylan die zich laat omarmen door de fans die hij eerder op afstand hield.
Als protest tegen de Dylan-verheerlijking is Fred Papenhove met Weerzin succesvol. Al die mannen van middelbare leeftijd die over Bob Dylan vertellen alsof hij The Special One is, heel benauwend. Wanneer de woorden van het gedicht je overmeesteren, voel je de weerzin waar Papenhove op doelt.

Als een zwerfkei is heel divers. P.M. Delèfre klaagt via het Poëtisch Tuchtcollege met Sinjeur Zimmerman, Dylan’s echte naam, Bob aan voor het op de proef stellen van de oren van de luisteraar. Uitspraak over twee weken. Na het lezen van Delèfres bijdrage betrapte ik me op een lach. Chabot denkt aan de Cocaïne Blues bij het luisteren naar Bob Dylan. High waant de dichter zich in het heelal, jonglerend met planeten. Enkele in het oog springende gedichten zijn van de hand van Tsead Bruinja en de Gebr. De Waan. Bruinja heeft Blues van het vuur omgedoopt tot Blues fan it fjoer en de Gebr. De Waan proberen met Cash is koning aan te tonen dat Dylan in duetten vocaal het onderspit moest delven. Dylan, de grote singer-songwriter, wat kon hij mooie liedjes schrijven.
Ook Kees ’t Hart en John Schoorl pogen als samenstellers van de dichtbundel Dylan te eren. ’t Hart vertrekt naar het water van de blues, met lief en Dylan. Schoorls Rubin ‘Hurricane’ Carter gaat over de gelijknamige bokser. Dylan schreef een protestnummer over de rechtszaak waarin Carter onterecht veroordeeld werd voor een drievoudige moord. In 1985 volgde de definitieve vrijspraak.
Als een zwerfkei ademt Dylan, het raakt de juiste snaar. Ik ben bekeerd tot het Dylanisme.

zwerfkei

Boekgegevens

Kees ’t Hart en John Schoorl, Als een zwerfkei, Uitgeverij Nijgh en Van Ditmar, ISBN 978 90 388 0075 2 (€ 15,00)

Deze recensie verscheen eerder in de Boekenkrant, editie september 2015

Berichten gemaakt 5276

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Gerelateerde berichten

Type je zoekwoorden hierboven en druk op Enter om te zoeken. Druk ESC om te annuleren.

Terug naar boven