Schrijfster Mariette Lindstein was zevenentwintig jaar lid van de Scientologybeweging en gebruikte haar eigen ervaringen voor een thrillertrilogie over de fictieve sekte ViaTerra. Kinderen van de sekte, het derde en laatste deel,volgt tweelingbroers Thor en Vic, die opgroeien onder het regime van een tirannieke sekteleider.
Door Famke Prins
Het doel van leider Franz Oswald is om op een Zweeds eiland een ideale en zelfvoorzienende samenleving op te bouwen. Als charismatische leidsman heeft hij een enorme aantrekkingskracht op de buitenwereld, maar ondertussen gebeuren er gruwelijke dingen binnen de poorten en lijkt ontsnappen onmogelijk. Toch is het Sofia Bauman uiteindelijk gelukt de beweging te ontvluchten en vijftien jaar later leidt ze samen met haar man en dochter een rustig leven.
Na een hevige storm, die een groot deel van Zweden en het door Sofia opgerichte opvangcentrum voor ex-sekteleden verwoest, wordt ViaTerra nieuw leven ingeblazen. De sekteleider speelt handig in op de allesverwoestende storm, met zijn veelbelovende plannen om het milieu te beschermen en daar willen buitenstaanders, en zelfs wereldleiders, maar al te graag naar luisteren. Dat maakt het iets geloofwaardiger dat mensen (opnieuw) voor zijn charmes vallen, want het is moeilijk te geloven dat Oswalds’ verleden, dat uitgebreid uit de doeken wordt gedaan in de eerste delen van de serie, is vergeven en vergeten. Hij is eerder bijvoorbeeld opgepakt voor verkrachting en de sekte stond daardoor jarenlang in een negatief daglicht.
Thor en Vic, de twee zoons van sekteleider Oswald, groeien op onder zijn strenge regime. Thors verhaal biedt in dit deel een geheel nieuwe kijk op de gebeurtenissen, omdat hij alles beschouwt vanuit het perspectief van een kind. Wat zij allemaal doorstaan is ongelooflijk en het is nog schrijnender hoe Oswald met zijn eigen zoon omgaat. Nog erger is de school die hij opricht, waarbij hij ook anderen zijn gestoorde leer oplegt. In plaats van rekenen en taal leren de kinderen de principes van ViaTerra en spelen is er niet bij. Je dient altijd nuttig bezig te zijn om op deze manier iets toe te voegen aan de samenleving. Wordt er niet geluisterd, dan worden er meedogenloze straffen uitgedeeld, zoals een ijsbad of slapen in de varkensstal. Het is angstaanjagend om te lezen hoe kinderen elkaar kunnen opjutten en hun leider verheerlijken. ‘Vic komt naar me toe. Hij ziet eruit alsof hij krankzinnig is, met een rood aangelopen gezicht en een woedende blik in zijn ogen. Hij pakt mijn handen vast en slaat ze een paar keer tegen elkaar. “Klap, wangedrocht. Stomme idioot, klap voor de chef!”’
Thors verhaal wekt verschillende emoties op. Aan de ene kant kun je niet geloven dat kinderen zich zo krankzinnig gedragen, aan de andere kant wekt het medelijden op. Als je met dit gedachtegoed bent opgegroeid, kun je kinderen dit gedrag dan kwalijk nemen? Deze nieuwe kijk op de sekte via Thors verhaal is origineel, wat dit laatste deel tot een goed en origineel einde van de serie maakt.
Aantal sterren: 4
