Van sneeuwgors tot wilde zwaan, van roerdomp tot staartmees: cabaretier en schrijver Hans Dorrestijn neemt de lezer in Wensvogels mee in de wondere wereld van de vogels. Niet in eerste instantie vanuit de rol van vogelaar of kenner, maar vooral vanuit die van liefhebber.
Jacomijn van Kempen
‘Inmiddels ben ik tot het inzicht gekomen dat ik nooit een goede vogelaar zal zijn. Dat is mijn lot. Mijn hart is heel geschikt voor het vogelkijken, mijn ogen zijn dat niet.’ Gelukkig is de liefde voor de vogels precies wat het boek Wensvogels maakt tot wat het is: een prachtige ode aan de vogelwereld. De manier waarop Dorrestijn het vogelkijken beschrijft is levendig: de vreugde van het zien van een bijzondere vogel, de teleurstelling in het langdurig niet zien van een vogel. ‘Het zijn maar gevoelsmomenten. Al komt het gemis van sommige vogels soms toch wel echt in de buurt van wanhoop.’ In het televisieprogramma Baardmannetjes vroeg vogelaar Nico de Haan aan het begin van iedere aflevering welke vogels Dorrestijn graag wilde zien: zijn wensvogels. In dit boek beschrijft hij een klein gedeelte van deze wensvogels, zijn lievelingsvogels.
Feitjes, anekdotes en analytische beschrijvingen wisselen elkaar af. Elke vogel die aan de orde komt krijgt een uitgebreide ode. Dorrestijn schrijft vlot en poëtisch; hij weet de lezer mee te voeren in zijn vervoering over de vogels. ‘Ik heb het rood van vogels al in duizend toonsoorten bezongen, maar het rood van de Kruisbek nog niet. Verwonderlijk dat een vogel, een bosvogel, die niets uitstaande heeft met de kunstwereld, een dergelijke kleur kan uitvinden.’ Ook zijn fantasie speelt een grote rol in de beschrijvingen van de vogels. Hij interpreteert houdingen en gedrag en associeert er treffend op los naar aanleiding van uiterlijke kenmerken: ‘De Wilde Zwaan is een dromerige, middeleeuwse prinses.’ Zo veronderstelt hij ook dat de grutto soms echt toe is aan vacantie. ‘Met een c, vacantie, want aan moderne fratsen hebben Grutto’s geen boodschap.’ De korte, luchtige en kernachtige hoofdstukjes maken Wensvogels tot een boek dat bijna niet anders dan in één adem uitgelezen kan worden.
De hoofdstukjes over de vogels worden afgewisseld met herinneringen aan de Baardmannetjes en monologen. De tekst wordt ondersteund door prachtige illustraties in kleur van Elwin van der Kolk. Dat Dorrestijn vanuit zijn eigen perspectief en vanuit zijn eigen passie schrijft, maakt het boek persoonlijk en aansprekend. Het is alsof de wijze vogelliefhebber je rechtstreeks toespreekt om je te laten ontdekken hoeveel vliegende schoonheid te ontdekken valt in bossen, struiken, tuinen en langs wegen. Die boodschap komt aan. Want wie krijgt er na het lezen van dit boek geen zin om zelf met een verrekijker het bos in te trekken op zoek naar bijzondere vogels?
Boekgegevens
Hans Dorrestijn, Wensvogels, illustraties: Elwin van der Kolk, Uitgeverij Nijgh & Van Ditmar, 144 pagina’s (€ 15,00)
