Recensie: Een jaar koken in de Provence

De Zuid-Afrikaanse Marita van der Vyver woont al jaren in Frankrijk en is getrouwd met een Fransman. Vanuit deze culinaire achtergrond kijkt ze in Een jaar koken in de Provence met een frisse blik naar de eet- en kookgewoontes van dit gebied.

Door Sonja Wessels

Niet elk boek dat recepten heeft is een kookboek; gemengd met autobiografische verhalen en mooie herin-neringen heb je het over culinaire memoires. Het was voor mij wel even wennen, want ik ben een groot fan van mooie foto’s en illustraties in een kookboek. De schrik sloeg mij om het hard toen ik ontdekte dat er geen enkele afbeelding in het boek staat. Gelukkig is Van der Vyver een fijne vertelster en vergeet je snel dat er ook nog recepten in staan. Je zou er zelfs voor kunnen kiezen om deze beschrijvingen gewoon over te slaan.
Het boek is ingedeeld naar de seizoenen en Marita deelt haar herinneringen aan zowel Zuid-Afrika als de Provence. We volgen haar in het dagelijks leven en zien welke rol eten daarin speelt, maar ze deelt ook haar ervaringen met de Franse keuken en hoe anders er in Zuid-Afrika tegen eten aan wordt gekeken. Brood is heilig voor de Fransen, terwijl de gemiddelde Zuid-Afrikaan daar bijna niets om geeft.
Ik was aanwezig bij de boekpresentatie in het Zuid-Afrikahuis in Amsterdam en de anekdotes, maar ook dat Van der Vyver Afrikaans sprak, maakt het lezen een heel andere ervaring. Ik hoor nu in mijn hoofd hoe zij de namen van de gerechten zoals slaphaksteentjies uitspreekt. En daar vertelde ze tijdens de presentatie leuke weetjes over. Wist je bijvoorbeeld dat Fransen geen groente in hun desserts en taarten willen? Een carrotca-ke is daar ‘not done’. Op slinkse wijze kreeg zij haar gezin toch aan de zoete nagerechten met groenten.

Voor de boekpresentatie waren er een aantal taarten uit het boek gemaakt, waaronder de citroen-meringue. Hoewel dat een van mijn favorieten is, heb deze nu niet gemaakt. In plaats daarvan koos ik voor de klassieke Franse citroentaart die er ook heel aanlokkelijk uitzag. Ik heb er normaal een hekel aan om zelf deeg te maken, maar met dit recept is het heel eenvoudig en het eindresultaat is heerlijk. Je gebruikt vijf citroenen, dus die smaak komt goed naar voren. Ik moet wel eerlijk toegeven dat ik door het ontbreken van een afbeelding bij het recept toch even heb opgezocht hoe het eindresultaat eruit hoort te zien.
Voor een stoofschotel heb ik geen plaatjes nodig en omdat ik dol ben op de regio Camargue viel mijn oog op Gardianne, een versie waarin naast heel veel wijn ook nog cognac gaat. Je moet wel op tijd bedenken dat je dit gerecht wilt maken, want het vlees moet 24 uur in de wijn marineren en daarna ook nog drie uur sudderen. Het resultaat is het wachten meer dan waard.
Met dit boek krijg ik niet zozeer zin om te koken, maar wel om een tripje naar de Provence te boeken om over marktjes te slenteren, wijnhuizen te bezoeken en uren te tafelen onder een oude olijfboom.

Boekgegevens

Marita van der Vyver, Een jaar koken in de Provence, vertaling: Anne Roetman, Uitgeverij Orlando, 320 pagi-na’s (€ 19,95)

Deze recensie verscheen eerder in de Boekenkrant, editie juli 2018.

Berichten gemaakt 5283

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Gerelateerde berichten

Type je zoekwoorden hierboven en druk op Enter om te zoeken. Druk ESC om te annuleren.

Terug naar boven