Recensie: Doelloos kijken

Wie ‘zeer korte verhalen’ zegt, denkt meteen aan A.L. Snijders. Met zijn nieuwe bundel Doelloos kijken laat de geestelijke vader van het ‘zkv’ opnieuw zien dat kwaliteit boven kwantiteit gaat en dat er met weinig woorden veel gezegd kan worden.

Door zijn werkzaamheden als columnist was A.L. Snijders reeds gewend om zich in een beperkt aantal woorden uit te drukken. Met het ‘zeer korte verhaal’ bedacht de schrijver een literaire variant op de column, een nieuw genre dat in 2010 is bekroond met de befaamde Constantijn Huygensprijs. Duizenden zeer korte verhalen en elf bundels verder heeft hij zich ruimschoots bewezen als de bekroonde meester van zvk’s.
In Doelloos kijken blijkt hoezeer het schrijven van de zeer korte verhalen een dagelijks ritueel is geworden voor A.L. Snijders. De bundelis als een dagboek waarin alle, weliswaar gedeeltelijk fictieve, zvk’s uit 2017 en 2018 op datum zijn gepresenteerd. Met dagelijkse mijmeringen over mens en natuur, nostalgische herinneringen aan jeugdvriendschappen en beschrijvingen van gebeurtenissen uit het, soms eenzame en afgezonderde, leven van de ik-persoon, die in de meeste gevallen A.L. Snijders zelf betreft, zijn ze inhoudelijk ook moeilijk te onderscheiden van dagboekfragmenten.
De teksten kunnen het best omschreven worden als een panorama van het dagelijks leven, waarin ontmoetingen met zeer uiteenlopende figuren op diverse plaatsen centraal staan. Zo bevat de bundel onder meer komische beschrijvingen van ontmoetingen tussen de schrijver en zijn lezerspubliek bij literaire bijeenkomsten. Dat de literatuur een belangrijk thema betreft, blijkt ook uit de vele besprekingen van en citaten uit de poëzie en literatuur. Het meest geciteerde gedicht in de bundel is ‘Kaas en Krenten’ van Willem Elsschot, waarin de spot wordt gedreven met ‘de’ Hollander als krenterige kaaskop. In zijn werk houdt A.L. Snijders zich normaliter ver weg van grote maatschappelijke of politieke discussies, maar met de enkele verwijzingen naar en kritiek op het hedendaags nationalismedebat, waarin zelfs Thierry Baudet even de revue passeert, wordt deze gewoonte doorbroken.
Met Doelloos kijken wordt de lezer getrakteerd op een typische en herkenbare bundel die in lijn is met het voorgaande werk van A.L. Snijders. Een combinatie van fictieve verhalen, columns en dagboekfragmenten, maar het is bovenal een bundel die de lezer het leven van alledag toont. Door simpelweg doelloos te kijken openbaren zich beelden en gebeurtenissen die normaal gesproken, in de drukte van het dagelijks leven, aan ons voorbij gaan. De lengte van de verhalen maakt bovendien dat Doelloos kijken een perfect vakantieboek is, voor in het vliegtuig of aan het strand.

Boekgegevens

A.L. Snijders, Doelloos kijken, AFdH Uitgevers, 263 pagina’s (€ 34,50)

Deze recensie verscheen eerder in de Boekenkrant, editie augustus 2019.

Berichten gemaakt 867

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Gerelateerde berichten

Type je zoekwoorden hierboven en druk op Enter om te zoeken. Druk ESC om te annuleren.

Terug naar boven