Toen Corine Hartman door uitgever Ambo Anthos werd gevraagd om een regiothriller met als locatie de Achterhoek te schrijven, hoefde ze niet lang na te denken. Ze schreef al eerder boeken die zich in het oosten van het land afspelen, woont al jaren in de streek en kent de omgeving op haar duimpje. ‘Als ik vanuit de Randstad na Arnhem de A12 afdraai en de Achterhoek in rijd, is dat echt thuiskomen.’
‘Het leefde bij mij al een tijdje om een vervolg te schrijven op een eerdere serie, waarin rechercheur Nelleke de Winter de hoofdrol speelt,’ vertelt Hartman, als ik haar vraag hoe Groen licht tot stand is gekomen. ‘Schone kunsten, Tweede adem en Open einde zijn tien jaar geleden verschenen, maar veel lezers maken nog steeds via deze serie kennis met mijn werk en ik ben een beetje verknocht aan die allereerste trilogie.’ Nu speelt de dochter van Nelleke de hoofdrol in dit nieuwe verhaal. ‘Suzan is inmiddels drieëndertig en ze werkt, net als haar moeder destijds, als rechercheur bij de politie.’
Maanden vóór de vraag van uitgeverij Ambo Anthos om een regiothriller te schrijven met een maatschappelijk thema, kwam er een speciaal verzoek bij Hartman binnen. Begin juni vonden in de Achterhoek de Special Olympics plaats, een evenement waarin sporters met een verstandelijke beperking drie dagen lang strijden om eremetaal. ‘De organisatie benaderde mij met de vraag of ik een verhaal kon schrijven, waarin dat evenement een rol speelde. Dat zag ik in eerste instantie niet zitten, want het leek mij niet zo interessant om een boek aan één weekend op te hangen. Tot dus dat verzoek van Ambo Anthos kwam. Toen viel het kwartje: een combinatie van beide, én een vervolg op de De Winter-serie. Een aantal sportlocaties kon als plaats delict fungeren, bedacht ik. Daarna had ik ook vrij snel het plot in grote lijnen uitgedacht. Mét rechercheur Suzan de Winter, dus. Ze doet aan judo en endurance en woont in een penthouse aan de Oude IJssel in Doetinchem: een sterk type waar ik wel meer avonturen mee wil beleven.’
Het eerste slachtoffer waar het rechercheteam van Suzan in Groen licht onderzoek naar verricht, wordt aangetroffen op het Paardensportcentrum in Vragender. Het blijft niet bij één moord en de dader laat bij elk slachtoffer een raadsel achter; aanwijzingen die met de Achterhoek te maken hebben. Als Suzan uiteindelijk de dader op het spoor komt, blijkt hij nog veel meer slachtoffers te willen maken. Hij heeft daarvoor een plek uitgekozen waar veel mensen bij elkaar komen.
‘Aan de positieve reacties te zien, vinden veel lezers het leuk dat ik weer eens een verhaal
in de Achterhoek laat afspelen,’ vertelt Hartman. ‘In veel van mijn boeken speelt de locatie een belangrijke rol, maar voel ik me er niet meer bij betrokken als het verhaal klaar is. Nu reageren natuurlijk relatief veel mensen uit mijn directe omgeving, en gelukkig zijn ze enthousiast. Een lezer vond het geestig dat ze als het ware met Suzan door Doetinchem heen liep. Een ander vond Suzan zo’n stoere vrouw met haar passie voor motorsport, ook heel erg Achterhoek. Een feest van herkenning, als het ware.’
Toch zijn de personages niet allemaal geboren en getogen in de Achterhoek, waardoor ook enkele vooroordelen over het gebied aan bod komen. ‘Sommige mensen hebben toch een bepaald beeld van misschien niet per se de Achterhoek, maar wel het oosten van het land. Ergens in het verhaal heb ik een opmerking van een cabaretier verwerkt, die ooit suggereerde dat er na de Randstad, ergens achter Utrecht, wel een hek geplaatst zou mogen worden, omdat Nederland daar ophoudt of zoiets. Heerlijk.’
De schrijfster woont zelf in Lichtenvoorde. ‘Ik moet vanavond naar Amsterdam, maar als ik terugkom en ik draai na Arnhem van de A12 af richting Doetinchem wordt het lekker rustig. Echt thuiskomen. Als ik drukte wil, zoek ik die wel weer op. Het is net wat je gewend bent, zo heeft elke stad of streek zijn charme.’
De cover waarop een weiland met koeien staat, draagt bij aan deze landelijke sfeer. Via De Gelderlander werd een heuse coverwedstrijd uitgeroepen, waarbij bijna duizend stemmers kozen uit drie ontwerpen. ‘Ik was me er erg van bewust dat smaak heel persoonlijk is, ik heb de stemming met belangstelling gevolgd en was uiteindelijk blij met de uitkomst: de winnende cover had ook mijn voorkeur en die van de uitgever. Ik was erg gecharmeerd van het beeld als totaal, met een mysterieuze uitstraling in de sfeer van de detectiveserie Midsomer Murders.’
Beeld: Stan Bouman
Boekgegevens
Corine Hartman, Groen licht, Uitgeverij Ambo|Anthos (Tot en met 15 augustus € 15,00, daarna € 18,99)
Dit interview verscheen eerder in de Boekenkrant, editie juli 2018.
