Op 25 maart 2015 zou Paul Biegel (1925-2006) negentig jaar zijn geworden. Speciaal voor deze gelegenheid vragen we schrijver en Biegelfan Marco Kunst wat de meesterverteller voor hem betekent.
Wanneer kwam je voor het eerst in aanraking met de verhalen van Paul Biegel?
Mijn oudere broer had een abonnement op de Donald Duck – het zal 1970 zijn geweest. Ik kon nog niet lezen, maar keek naar de plaatjes. De stripverhaaltjes vond ik leuk, maar wat me mateloos fascineerde waren de tekeningen die bij die ene pagina langere tekst stonden… Ik begreep er weinig van als het me werd voorgelezen, want het waren fragmenten van een groter geheel – maar de geheimzinnige en tegelijk luchtige sfeer ervan sleurde me mee naar ik weet niet waarnaartoe. Pas een jaar of vier later, toen ik zelf De kleine kapitein las, begreep ik wat dat geheimzinnige gedeelte van de Donald Duck was geweest. Rond die tijd kwam ook De vloek van Woestewolf op tv. Ook dat vond ik geweldig.
Wat bewonder je het meest aan het werk van Biegel?
Als kind hield ik van de ongebreidelde fantasie en de magische sfeer van geheimzinnigheid die Biegel wist te combineren. Als volwassene, als schrijver, zie ik hoe hij die sfeer met prachtige, bijzondere woorden en poëtische zinnen weet op te roepen en bewonder ik die vaardigheid – en nog steeds bewonder ik natuurlijk zijn fantasie.
Wat vind je het mooiste Biegelverhaal?
De kleine kapitein én De tuinen van Dorr (ik kan niet kiezen, sorry – De kleine kapitein is het perfecte kinderboek; De tuinen van Dorr is een perfecte mythe).
Wat is er in jouw eigen werk terug te vinden van de invloed Biegel?
Van tijd tot tijd probeer ik net zo poëtisch en bloemrijk en geheimzinnig te schrijven als Biegel. Heel soms lukt dat een paar zinnen lang. De sleuteldrager is mijn meest biegeliaanse boek: mijn inzet was een kort sprookje te schrijven in zijn ’traditie’, en het begon ook met een zingzin: ‘De wilde wikke wikkelde een rank om de voet van de wandelaar die lag te slapen onder de Oude Eik’. Vanuit die zin begon ik – het sprookje werd een stevig boek en in de recensies werd het eerder met het werk van Tonke Dragt dan met Biegel vergeleken… (behalve de laatste zin, die heel biegeliaans was!).
Wil je meer weten over Marco Kunst? Kijk dan op www.marcokunst.nl.
Foto: Mark Kohn
