Zes liefdessprookjes en zes wetten van de liefde voor nooit meer een onbevredigend liefdesleven. Auteur Geert Kimpen, bekend van o.m. De Kabbalist, wil iedereen tot de liefde betoveren met dit magische boekje.
Het koele water tintelde op Kama’s huid. Zijn lichaam gestreeld door het zachte water als duizenden vingertoppen die over hem gleden. Hij sloot zijn ogen en liet zich drijven op de lichte deining van de rivier. De koele geur van het water deed hem dagdromen over al die meisjes die hij beminnen zou. En terwijl hij zo loom dreef en droomde zodat zijn jongensachtigheid uitbundig naar de voorbijdrijvende wolken zwaaide, werd hij uit zijn geluk gerukt door het gegiechel van een meisje. Kama sloeg met zijn armen en benen alsof hij naar de bodem van de rivier werd getrokken door een octopus. Toen hij uiteindelijk weer proestend zijn hoofd boven water stak, zag hij op het strand het meisje zitten dat lachte.
“Wat zat je daar te gluren naar mij,” riep hij met overslaande stem, “had je niet even kunnen waarschuwen dat je er was.”
“De rivier is van iedereen, jongen,” zei het meisje met heldere stem, “voor jou was ze een minnares, ik kom water uit haar scheppen om te drinken, en een ander doet er de was in. De rivier is als een vrouw die alles wat ze heeft, geeft zonder dat ze daar ooit om mort. Ik vond het mooi om te zien hoe je zo van haar genoot.”
Kama kon niet uit het water stappen omdat zijn verlangen nog niet uitgestorven was.
“Ik heb je nooit eerder hier gezien. Waar kom je vandaan, en waar ga je naar toe,” vroeg ze.
“Ik trek van stad naar stad, en van dorp naar dorp,” zei hij stoer.
“En hoe lang ben je dan al onderweg?”
“Sinds gisteren,” zei Kama.
“Sinds gisteren! Dan kun je hooguit vanuit het vissersdorp komen. Is dit de eerste ochtend van je reis? Ach, wat schattig. En dan betrapt door een meisje als ik. Wat was je aan het denken?”
“Hoe bedoel je?”
“Toen je daar zo vrolijk lag.”
“Ik, ik was me aan het wassen,” antwoordde Kama nors.
Het meisje werd vertederd door Kama’s ongemakkelijk blik en het rood op zijn wangen.
“Je hoeft je toch niet te schamen, jongen. Ik ben Shakti trouwens, wie ben jij?”
“Kama.”
“Kom uit het water, Kama,” zei ze, “ik heb je toch al lang gezien, wat maakt het uit. Het is lekker hier in de zon.”
Onwillig stapte hij de rivier uit, aarzelend of hij zijn handen nonchalant naast zijn lichaam zou laten hangen of zogenaamd achteloos voor zijn geslacht.
“Niets om je voor te schamen,” zei ze terwijl haar schitterende ogen snel over zijn druppelende lichaam gleden.
Toen hij naast haar ging zitten in kleermakerszit, de armen op zijn schoot, zag hij pas hoe mooi ze was. De sierlijke wenkbrauwen leken door de vaardige hand van een kalligraaf met donkere inkt getekend te zijn, haar wimpers leken de doorzichtige vleugels van een vlinder, en haar ogen waren zo helder en fris als een net ontloken dag.
“Het was alsof de rivier mij vanochtend riep,” zei het meisje met een betoverende lach. “En als de rivier roept, moet je luisteren.”
Boekgegevens
Geert Kimpen, De magie van de liefde, Uitgeverij London Books, 110 pagina’s, ISBN 978 94 921 7923 4 (€ 9,95), e-boek: ISBN 978 90 818 8806 6 (€ 6,99)
Dit boekfragment verscheen eerder in de Boekenkrant, editie april 2016.
