Boekfragment: De brief in Berlijn

Een jonge, onervaren technicus van de CIA raakt verwikkeld in een spionagezaak en ontmoet tegelijkertijd een mooie Duitse die hem de liefde leert kennen.

Luitenant Lofting was degene die het gesprek domineerde.
‘Kijk, Marnham, je bent net aangekomen en er is dus geen reden waarom je de situatie hier zou moeten kennen. Het probleem ligt niet bij de Duitsers en de Russen. Zelfs niet bij de Fransen. Het ligt bij de Amerikanen. Ze weten niets. Erger nog, ze willen niets leren. Ze luisteren niet. Dat is hun aard.’
Leonard Marnham, een employé van de Britse telefoondienst, had nog nooit in levenden lijve een Amerikaan ontmoet, maar hij had jarenlang een diepgaande studie van hen gemaakt in de plaatselijke bioscoop. Hij glimlachte met gesloten mond en knikte. Hij tastte in zijn binnenzak naar zijn verzilverde sigarettenkoker. Lofting hield zijn handpalm omhoog als een groetende Indiaan om het aanbod te voorkomen. Leonard sloeg zijn benen over elkaar, nam een sigaret en tikte een paar keer met het uiteinde op de koker. Loftings arm schoot over het bureau naar voren en bood hem in de volle lengte gestrekt een vuurtje aan. Terwijl de jonge burger zijn hoofd naar het vlammetje boog, vervolgde hij: ‘Zoals je je zult kunnen voorstellen, hebben we een aantal samenwerkingsprojecten met hen, gezamenlijk gebruik van hulpmiddelen, expertise, dat soort dingen. Maar denk je dat de Amerikanen ook maar enig benul van teamgeest hebben? Ze spreken iets af en gaan vervolgens hun eigen gang. Ze doen dingen achter onze rug, ze houden informatie achter, ze praten tegen ons alsof we achterlijk zijn.’
Luitenant Lofting verschikte het vloeiblad, het enige voorwerp dat op zijn metalen bureau lag. ‘Vroeg of laat zal Harer Majesteits Regering zich genoodzaakt zien zich hard op te stellen.’
Leonard wilde iets zeggen maar Lofting wuifde het weg. ‘Laat ik je een voorbeeld geven. Ik ben de Britse verbindingsofficier voor de interzonale zwemwedstrijd volgende maand. Niemand zal kunnen tegenspreken dat wij hier in het stadion over het beste zwembad daarvoor beschikken. Het is duidelijk de geschiktste plaats voor het evenement. De Amerikanen hebben daar al weken geleden mee ingestemd. Maar waar denk je dat de wedstrijd nu gehouden wordt? Ergens in het zuiden, in hun zone, in een of ander modderig zwembadje. En weet je waarom?’
Lofting praatte er nog tien minuten over door. Toen alle slinkse streken met betrekking tot de zwemwedstrijd uit de doeken leken te zijn gedaan, zei Leonard: ‘Majoor Sheldrake had hier apparatuur voor me en verzegelde instructies. Weet u daar iets van?’
‘Ik wou er net over beginnen,’ zei de luitenant scherp. Hij zweeg even, alsof hij zijn krachten verzamelde. Toen hij weer begon te spreken, jodelde hij bijna van ergernis.
‘De enige reden waarom ik hierheen ben gestuurd, zie je, was om op jou te wachten. Toen majoor Sheldrakes overplaatsing erdoor kwam, was het de bedoeling dat ik hier de zaak van hem zou overnemen en aan jou overdragen. Nu kwam het toevallig zo uit, en dat had niets met mij te maken, dat er tussen majoor Sheldrakes vertrek en mijn aankomst hier een hiaat zat van achtenveertig uur.’

Brief in Berlinj

Boekgegevens

Ian McEwan, De brief in Berlijn, vertaling: Heleen ten Holt, Uitgeverij De Harmonie, ISBN 978 90 761 6896 8 (€ 12,50)

Dit boekfragment verscheen eerder in de Boekenkrant, editie augustus 2015

Berichten gemaakt 5283

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Gerelateerde berichten

Type je zoekwoorden hierboven en druk op Enter om te zoeken. Druk ESC om te annuleren.

Terug naar boven