Wat te doen met de rest van het leven wanneer de magische 50 steeds dichterbij komt? Een nieuwe hobby? Omscholen? Verhuizen?
Rond de middelbare leeftijd, als de magische ‘50’ dichterbij komt en je steeds vaker schrikt van je spiegelbeeld, overkomt je een soort melancholieke berusting. Tot in de kleine uurtjes uitgaan, veel drinken en heftig flirten – alles wat decennialang steevast zorgde voor vrolijkheid – hoeft opeens niet meer zo nodig en voelt alleen maar vermoeiend. En hobby’s heb je ook niet. Dus wat moet je beginnen met de rest van je leven? Alles achter je laten en onder een andere naam opnieuw beginnen? Je radicaal laten omscholen? Vertrekken naar exotische oorden?
Welnee, dat is helemaal niet nodig. Dat de jeugd onherroepelijk voorbij is, beseffen we op een dag allemaal. Het komt er dan op aan de zaken positief te bekijken en de koe bij de hoorns te vatten.
‘There’s nothing tragic about being 50. Not unless you’re trying to be 25.’ Het is niet erg om 50 te zijn, zolang je maar niet probeert te doen alsof je 25 bent. De spreuk komt uit Sunset Boulevard, een in 1950 door Billy Wilders geregisseerde film, waarin de voormalige ster van de stomme film Gloria Swanson een met haar leeftijd en stagnerende carrière worstelende diva speelt. Het personage is tragisch en gênant tegelijk en toont dat niets je ouder maakt dan de neurose altijd jong te willen blijven. Deze oerdroom van de mens voedt weliswaar een miljoenenindustrie, maar maakt ook blind voor wat de levensfase in het midden in petto heeft – positief en negatief. De illusie van de eeuwige jeugd belemmert echte innerlijke ontwikkeling en die heeft nu eenmaal tijd nodig, wat perfect verwoord is in het Engelse ‘to grow old’. Ouder worden heeft iets met groei te maken.
In het midden van het leven worden veel dingen eenvoudiger, en andere lastiger. De discrepantie tussen hoe je eruitziet en hoe je je voelt bijvoorbeeld, afhankelijk van de vorm van de dag. Dat kan tot afgrijzen leiden. ‘Ze heeft vanochtend in de spiegel in de badkamer haar huisspook ontmoet,’ schrijft een vriendin van auteur Ulrike Draesner, die deze anekdote vertelt in haar boek Eine Frau wird älter. Inderdaad voel je je op veel dagen 28 en dat ben je ook nog. Net zoals je soms 16, 35 of 42 bent. De levensjaren die achter je liggen zijn door de voortschrijdende tijd niet uitgewist, maar liggen om elkaar heen als de jaarringen van een boom. En die zien er overigens bij elke boom anders uit, net zoals ieder mens op eigen wijze ouder wordt. Sommigen hebben al op zeventienjarige leeftijd geen lol meer in wat leeftijdgenoten leuk vinden, terwijl anderen ook als ze zeventig plus zijn nog elke week techno dansen en op een tijdloze manier jong en nieuwsgierig overkomen. Je kunt vanbuiten verleppen, vanbinnen hoeft dat nog lang niet.
Boekgegevens
Andrea Gerk, 50 dingen die pas leuk zijn vanaf je 50e, Kosmos Uitgevers, 192 pagina’s (€ 15,50)
Dit boekfragment verscheen eerder in de Boekenkrant, editie juli 2020.
