Artikel: tips over natuurboeken

In het voorjaar spelen de lentekriebels weer op: vogels bouwen nesten, lammetjes dartelen in de wei en mensen krijgen zin de natuur in te trekken. Nu dat door de coronamaatregelen in beperkte mate gebeurt, is het fijn je toevlucht te zoeken in boeken over wandelingen en moestuinieren. De Boekenkrant licht drie boeken uit die je naar een andere wereld brengen en je helpen een perfecte (moes)tuin te verwezenlijken.  

Favoriete berg 
Bregje Hofstede schrijft met Bergje, dat in de nieuwe reeks Terloops van Uitgeverij Van Oorschot verscheen, een wandelboek dat zich afspeelt in de Dolomieten. In het plaatsje Colfosco, niet ver van de Oostenrijks-Italiaanse grens, ging ze als kind in de voorjaarsvakanties skiën. De Sass Songher is haar favoriete berg, mede door de grote mythische verhalen die er de ronde doen. ‘Ik vond het prachtig. Bregje, Bergje: het kon niet anders of ik was ook zo’n berggodin. In plaats van een verkleinwoord werd mijn naam iets van gigantische omvang, onverplaatsbaar, machtig.’ Kun je als volwassene hetzelfde ervaren wat je als kind hebt gezien? Bregje gaat jaren later met haar vriend terug naar de omgeving die haar zo kon betoveren. Maar je herinneringen overbrengen op een ander persoon blijkt lastig: ‘De jongen zag alleen een groezelig perron. En toch volhardde ik. Ik wilde dat hij van Colfosco gaat houden, en ik wilde dat hij gaat houden van mijn favoriete berg. Ook al is hij daar als kind nooit geweest en ook al is het in zijn ogen maar een heel gewone berg, ik wil dat hij ziet wat ik zie.’  

In fijn lezend proza dat uit afwisselend korte en lange zinnen bestaat, neemt Bregje Hofstede je mee door haar jeugd en hedendaagse gedachten. Ze vult haar verhaal aan met afbeeldingen, wat handig is voor iemand die niet aan wintersport doet. Intussen is het wintersportgebied toeristischer geworden en heeft het zijn mythische glans een beetje verloren. Toch leent het zich uitstekend voor lange wandelingen met vele overpeinzingen over het leven. 

Boekgegevens

Bregje Hofstede, Bergje, Uitgeverij Van Oorschot, 80 pagina’s (€ 12,50)

Training in de natuur 
Dat er een bijzondere band tussen de mens en natuur kan bestaan, laat Peter Wohlleben zien in het non-fictieboek De geheime band tussen mens en natuur. Hij heeft meer dan twintig jaar ervaring in bosbeheer in de Eifel en kent het gebied op zijn duimpje. In het boek constateert hij enerzijds gedurende de laatste jaren een opleving in de natuurbeleving, met bosbaden als therapievorm in Japan als voorbeeld, en anderzijds dat er op andere continenten grote bossen worden gekapt. De auteur meent dat ‘de natuurbescherming pas werkelijk zoden aan de dijk zal zetten als wij begrijpen dat het daarbij niet alleen om andere soorten gaat, maar in de eerste plaats om onszelf.’ Juist daarom moet de mens zich eerst van zichzelf en zijn zintuigen bewust worden. Peter Wohlleben neemt je mee op training in de natuur en strooit ondertussen met interessante feitjes. Wist je bijvoorbeeld dat de goudhaan, een vogel, slechts zes gram weegt en heel hoog kan zingen? Een goede test voor het menselijk gehoor dus. Ook vertelt Wohlleben hoe je kunt overleven in de bossen zonder EHBO-doos. Stofjes in de wilgenbast helpen tegen hoofdpijn, bij insectenbeten en zwellingen zijn esdoornbladeren nuttig.  De geheime band tussen mens en natuur biedt een positieve kijk op de relatie tussen mens en natuur: in meerdere opzichten zijn we nauw aan elkaar verwant. Het is daarom nog niet te laat om de klimaatverandering een halt toe te roepen. 

Boekgegevens

Peter Wohlleben, De geheime band tussen mens en natuur, vertaling: Bonella van Beusekom, Uitgeverij Lev., 240 pagina’s (€ 20,99)

Een onbekend fenomeen 
Een andere manier om onze band met de natuur te verstevigen, is het bijhouden van een volkstuintje. Volkstuinen zijn populair in Nederland, zo laten Suzanne de Boer en Marieke de Geus zien in Volkstuinverhalen. Op de gelijknamige website houdt Marieke de Geus al jarenlang verhalen over het groene stadsleven bij en deelt ze tips en recepten. Suzanne de Boer pleit voor meer dieren in de (stads)tuin. Nu hebben beide vrouwen hun krachten gebundeld in een boek om anderen te inspireren, want een tuin is één grote ontdekkingstocht. Ook tonen ze de andere kant van vastgeroeste ideeën: in het najaar kun je heel goed nieuwe planten laten wortelen vanwege de warme grond. In de lente zet de groei in en heb je meer kans op mooie bloemen, wat weer beter is voor de bijenpopulatie. Voor het zaaien in een kas of volle grond geven ze eveneens nuttige tips. Tot half mei kan het nog steeds vriezen, dus kijk goed wat het weer op de lange termijn doet. Eten van eigen grond kan verrassend en lekker uitpakken: met daslook, een uiensoort, kun je lekkere soep en zelfs boter maken. Door middel van korte recepten kookt de volkstuinder zijn eigen maaltijd bij elkaar. Zo biedt Volkstuinverhalen een combinatie van een helder overzicht van de do’s en dont’s in een volkstuin, recepten, natuureducatie en bovenal een inkijkje in een onbekend fenomeen. Samen met de vele groene foto’s zorgen de auteurs er in elk geval voor dat je nooit meer zonder een tuin kunt. 

Boekgegevens

Suzanne de Boer en Marieke de Geus, Volkstuinverhalen, Uitgeverij KNNV, 192 pagina’s (€ 21,95)

Dit artikel verscheen eerder in de Boekenkrant, editie mei 2020.

Berichten gemaakt 5283

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Gerelateerde berichten

Type je zoekwoorden hierboven en druk op Enter om te zoeken. Druk ESC om te annuleren.

Terug naar boven