Verkleedpartijtje
Als kind hield ik enorm van verkleedpartijtjes. Samen met vriendinnen dook ik dan ook geregeld in de grote rieten mand die bij mijn ouders op zolder stond. In de loop der tijd hadden zich daarin niet alleen oude hoofddeksels van mijn opa verzameld als ook veel te grote, lange zwierige rokken van mijn oma en een versleten verpleegstersuniform met een mysterieuze vlek erop. Maar dat kon de pret niet drukken.
Het allerleukst waren de verkleedkleren die mijn moeder elk jaar zelf maakte voor carnaval. Terwijl mijn klasgenootjes als zuster, brandweerman of kok verkleed gingen, transformeerde mijn moeder mij tot een van mijn literaire helden. Van kabouter Pinkelotje en Pipi Langkous tot Belle. Schrijfster Belle van Zuylen welteverstaan, de jonkvrouw uit het dorp waar mijn opa en oma woonden en van wie ik als klein meisje diep onder de indruk was. Helaas kwam ik er al snel achter dat ik de enige was. ‘Belle van Zuylen? Je bedoelt Belle uit Belle en het Beest?’ ‘Nee, Belle van Zuylen uit Oud Zuilen!’
Dat Harry Potter: The Exhibition dit jaar dan ook eindelijk te zien is in Utrecht was niet te missen, hoewel ik wel even verrast was toen zich in de trein naar Leidsche Rijn opeens tientallen Zweinstein-leerlingen bevonden – compleet met cape en toverstaf. Zal ik dan toch, nu het nog kan, naar de expositie gaan? Al is het alleen maar om te testen of ze me hier wel zullen herkennen als ik verkleed ga als uil Hedwig of Hagrid.
Janneke Blok
Redacteur Boekenkrant
janneke@boekenkrant.com
