Een persoonlijke canon
Er zijn dingen die je niet hardop kunt zeggen op de Boekenkrant-redactie. Zo zou ik niet zo snel verkondigen dat ik Pride and Prejudice nog nooit gelezen heb, met een Engels letterkundige en Austen-fan als collega.
De zomer is voor velen een goede tijd om de schade in het canon-lezen in te halen. Eindelijk tijd om Moby Dick, Great Expectations of Het proces eens uit te lezen. Dan hoeven we daarover in ieder geval niet meer te de schijn op te houden op borrels een feestjes.
Great Expectations is een van mijn favoriete boeken, en zijn klassieke status heeft er inderdaad voor gezorgd dat ik hem las. Toch heb ik net zulke prettige leeservaringen gehad met nieuwe ontdekkingen, obscure boeken die de bibliotheek volgens zijn administratie in 1997 voor het laatst uitleende. In mijn persoonlijke canon hebben deze boeken een even hoge status, maar toch kan ik er niet mee dwepen op feestjes.
Uit een Engels onderzoek bleek dat één op de vijf mensen liegt over leesgedrag. Maar vertellen we wel genoeg over de onbekende verhalen die we wél lazen? Dit zijn tenslotte de boeken die wel wat promotie kunnen gebruiken. En als je een onbekende meeneemt naar een feestje, stel je die toch ook aan je vrienden voor?
Ezra Hakze
Redacteur Boekenkrant
ezra@boekenkrant.com
